De geschiedenis van Chinquapin bomen

Er zijn twee soorten van chinquapin bomen , ook wel ' chikapin bomen , ' die beschikbaar zijn in de handel in de Verenigde Staten , de Allegheny chinquapin en de Georgiana chinquapin . De Allegheny chinquapin , ' Castanea pumila ' , wordt beschouwd als een struik door sommigen , maar sommige onderzoekers beweren dat de dwerg grootte haar herindeling niet rechtvaardigt . Veel oudgedienden herinneren zoete herinneringen uit hun jeugd toen manden werden gevuld met de kruidige , zoete , nootachtige smaak gebrachte chinquapins . Deze noten zijn vers gegeten , geroosterd of gebakken in snack snoepgoed voor elke gelegenheid . De noten uit chinquapin bomen groeien met slechts een noot om een braam , terwijl kastanjes , een nauwe botanische familielid, produceren twee of meer noten per braam . De Allegheny chinquapin , ' Castanea pumila , ' wordt uitgebreid gedistribueerd door het zuidoosten van de VS en is winterhard tot zone 6 en helemaal naar beneden tot zone

9 . De Allegheny chinquapin voorkeur te groeien op een neutrale , bergop bodem, vooral op grotere hoogten . Deze noten worden vaak verzameld door lokale inwoners en zijn beschikbaar op vele locaties in het nabijgelegen markten en langs de weg stands.The Georgiana chinquapin , ' Castanea alnifolia , ' het beste omschrijven als de sluipende chinquapin en het gemakkelijk verspreidt in schaduwrijke bosjes door middel van gigantische ondergrondse stengels dat veel ondiepe wortels produceren . Deze planten zijn te vinden in grote kolonies in heel Zuid-Georgië en de productie van tal van noten in de late zomer en vroege herfst met een duidelijke zoetheid en karakteristieke pittige smaak die blijft onuitwisbaar gebonden in het geheugen . De plant is gemakkelijk gekweekt en getransplanteerd , maar is krachtiger in een schaduwrijke omgeving . De braam is ongeveer een centimeter in diameter , waardoor een bruine wasachtige moer in het midden . De Georgische chinquapin ' Castanea alnifolia ' is winterhard in de zones 8-10 , groeit ongeveer 4 meter in hoogte, langzaam groeiende maar uitblinkt in arme zandgronden die goed drained.Luther Burbank gemeld in zijn boek Bomen , jaargang 8 , dat chinquapin bomen leek bijna immuun voor de kastanjeboom bacterievuur van de Amerikaanse kastanje bomen die , binnen een periode van de geschiedenis die begint in 1912 50 jaar , bijna had de Amerikaanse inheemse kastanjeboom geëlimineerd te zijn . Burbank gehybridiseerd duizenden kastanjebomen in een poging om de Amerikaanse kastanje bossen vernieuwen in hun oude glorie . Hij merkte op dat elke hybride die met succes de kastanjeboom bacterievuur had overleefd om een ​​levensvatbare commerciële boomgaard selectie geworden ongetwijfeld het immuunsysteem kwaliteiten zou bevatten binnen de chinquapin die waren geïmplanteerd in de Amerikaanse chinquapin boom genetische make-up Muziek van : . Mohammed Wilder < br >