Halloween - deel 1 van 2

Halloween brengt levendige herinneringen aan mijn gedachten. Toen ik een klein meisje was kinderen van ongeveer 6 jaar tot 14 jaar die trick-or - behandeling , en de kleintjes werden thuis gehouden . We zouden uitkijken naar onze kostuums voor weken en meestal maakte ze zelf . Spoken waren de meest populaire en veel goede platen werden gesneden voordat moeder ontdekt. In die tijd had niemand in de winkel koopt kostuums. Een jaar was ik een prinses . Een mooie witte cocktailjurk met een mistige top was vastgemaakt in de rug om me fit , en de rok die net onder de knie voor een dame zou zijn geweest , kwam tot de enkels op mij. Ik dacht dat er geen betere. Ik herinner me het jaar mijn vriend was een robot en we gebruikten plakkaatverf een grote kartonnen doos te dekken en snij gaten voor de armen en hoofd , en gaten in een bruine papieren zak voor de robot head.The middag van Halloween we zouden besteden uur pompoenen uitsnijden , zet kaarsen in , licht ze en zet ze op de trappen naar ons huis om trick-or - treaters welkom . In die dagen op Halloween avond verzamelde we voor Unicef ​​en we gingen nooit zonder het oranje vakje om munten voor de hongerige kinderen te verzamelen. De candy we verzameld voor onszelf in bruine papieren zakken . We gingen in kleine verpakkingen van kinderen . Het was altijd helemaal donker buiten. Het was veilig toen en onze ouders niet ongerust ons alleen verzenden . We zouden hebben gevoeld vernederd om onze ouders te gaan met ons . De andere kinderen zouden kunnen denken dat we baby's waren ! Trouwens , de ouders lopen te langzaam ! Ze zouden kramp onze stijl ! We wilden meer snoep dus we wilden lopen tussen deuren en zo snel door de straten als mogelijk! Ik herinner me dat we naar een hoek zou krijgen , zouden we naar beneden kijken de andere straten en beslissen welke had de meest veranda lichten aan. Veranda lichten betekende ze boden snoep. We zouden bang op een deur en schreeuwen , " Trick or Boom - eten! " en als we bijzonder brutale voelden , " Trick or Boom - eten , ruik mijn fee- eet , geef me iets lief voor ee- eten ! " Niets verlegen over ons . Dit was pure snoep hebzucht en we de minst schamen het niet . En toch , ik denk niet dat iemand van ons gedroomd nemen van meer dan een stuk per huis of vergeten te zeggen dank u
Door: . CD Mohatta