Renaissance Wandtapijten

De overgang van de gotiek naar de renaissance periode toonde onderwerpen waarin de details van de twee periodes werden gemengd . Vaak werden gotische architectonische vormen gebruikt met menselijke figuren gekleed in Renaissance en klassieke kostuums. Het perspectief van de foto's verbeterd. Meer gedetailleerde modellering van gordijnen en kleding werd geprobeerd , en Romaanse en Gotische letters waren used.The tapijt weven van de Renaissance kreeg zijn definitieve karakter toen Raphael maakte voor een serie cartoons voor Paus Leo X ter illustratie van de Handelingen van de Apostelen . Raphael was niet een wever , en weinig van de kunst van het weven of van tapijt textuur wist . De grootheid van de kunstenaar als schilder misleid de wereld , en de oorzaak van de critici van zijn tijd aan het werk dat werd uitgevoerd vanaf deze cartoons te bewonderen . Ze zijn echter meer waardevol als foto's dan als meesterwerken van tapijt venster toppers. Hoewel Raphael en zijn opdrachtgevers waren Italianen , werden de wandtapijten eigenlijk geweven in Brussel . Ze zijn nu in het Vaticaan , na te zijn gestolen . Ze zijn misschien wel de meest bekende set in de wereld, en zijn vele malen gekopieerd , kopieën worden gevonden in de meeste van de belangrijkste musea van Europe.Tapestry weven werd in Engeland geïntroduceerd onder James I. De Mortlake werken waren de eerste , en in dienst Vlaamse werklieden en ontwerpen . Ze produceerde een groot deel van het uitstekende werk , hoewel veel van het gekopieerd was van buitenlandse ontwerpen , waaronder de Raphael cartoons . De weefgetouwen van Merton en Windsor zijn meer recent , de meeste van hun werk hebben in de negentiende eeuw zijn geproduceerd . De Vlaamse weefgetouwen waren de belangrijkste tijdens de vroege Renaissance . Ze produceerde een grote hoeveelheid werk , in het bijzonder tijdens de zeventiende eeuw onder leiding van Rubens en Terriers . De voormalige geproduceerde ontwerpen van grote kracht , die hulp tonen , van oorlogszuchtige onderwerpen of stormachtige scènes . De wandtapijten die werden gemaakt van hen werden alleen geweven schilderijen en hoewel ze hadden enorme sierwaarde , ze hielpen ook om de kunst van de proefpersonen weaving.Teniers ' verpletteren waren bijna alle pastorale of dorpsgezichten en kunnen gemakkelijk worden herkend . Naast deze twee grote kunstenaars , talloze individuele wevers ontstonden in alle delen van Vlaanderen , die , hoewel begiftigd met deskundige technische kennis en vakmanschap , waren volkomen ontbreekt in artisticiteit van de vormgeving van wandtapijten en foto frame gieten . Het waren deze wevers die de duizenden wandtapijten van verschillende verdienste die zo vaak worden verkocht in de veiling markt , bekend als " Vlaamse Verdures " en die geproduceerd tonen mensen van vreemde of buitengewone vormen . Vlaamse arbeiders werden naar andere landen , waaronder Spanje , Duitsland en Italië geïmporteerd , hoewel de industrie in deze landen nooit zeer groot belang geworden . De Italiaanse wandtapijten van de vroegere perioden waren nauwelijks te onderscheiden van de Vlaamse . Later namen ze een eigen karakter en in de barokke periode namen ze op dezelfde kenmerken als andere hedendaagse kunst . Onder Lodewijk XIV en zijn opvolgers , Frans tapijt weven werd nog belangrijker dan de Vlaamse . Dit was grotendeels te danken aan de oprichting van de Gobelin werken , in de buitenwijken van Parijs , aan de oevers van de rivier de Bièvre . Water van de rivier was waarvan het water werd gezegd om uitzonderlijke kwaliteiten hebben voor het verven . De Gobelin fabriek ontwikkeld tot een van de grootste producenten van deze klasse van het werk. Het werd overgenomen door de Franse kroon en is nog steeds in handen van de Franse overheid , die uitsluitend voor hen . De output in de periode van Lodewijk XIV , in tegenstelling tot de gotische werk , is vol van opluchting , met uitgebreide schaduwen en fijne kleurgradaties . De wandtapijten imiteren schilderijen zeer nauw , en hebben in de manier waarop structuur en karakter veel verloren, maar zijn nog steeds rijk en decoratief, best gebruikt op een muur in een klassieke fotolijstje of voor napoleon fireplaces.Borders worden vaak imitaties van vergulde houten beeld frames . Onderwerpen boog meestal mythologische of historische , ter vervanging van de religieuze onderwerpen van vroeger tijden . Onder Lodewijk XV pastorale scènes waren erg populair , in uitvoering van de ontwerpen van Watteau , Boucher , Fragonard , en andere populaire hofschilders . Tapijtwerk werd geweven in kleinere stukken voor gebruik in bekleding . De Beauvais wandtapijt werken waren in eerste instantie een particuliere onderneming, maar later werden overgenomen door Louis XIV , en zijn nog steeds een regering fabriek. Hun vroege werk was hoofdzakelijk van het verdure , hoewel later produceerden zij alle soorten van onderwerpen . Voor een keer dat ze vervaardigd ook tapijten , maar dit werd stopgezet ten tijde van de Franse Revolutie . Hun recente productie bestond grotendeels uit kleine wandtapijten voor meubelbekleding , geweven op lage weefgetouwen , in plaats van de hoge soort warp vroeger . De weefgetouwen van Aubusson , in Midden-Frankrijk , wordt gezegd dat ze van zeer oude oorsprong. Zij produceren zowel tapijten en wandtapijten , en hun werk wordt commercieel geproduceerd voor de algemene markt
Door: . Sarah Martin