De autoritaire opvoedingsstijl Versus The Onvoorwaardelijke Parenting Style

Terwijl de autoritaire opvoedingsstijl lijkt gehoorzaam en compliant kinderen produceren , het is vaak onder de loep voor zijn starre regels en het onvermogen om individualiteit en eigenwaarde te bevorderen . Voorstanders van onvoorwaardelijke opvoeding beweren dat kinderen opgevoed in autoritaire woningen last hebben van angst en onzekerheid , omdat de basisbehoeften van liefde en acceptatie niet fulfilled.While beide zijden kunnen geldige punten die moeten worden beschouwd , dan kan een echte evaluatie niet worden gemaakt zonder vergelijking van de twee stijlen en bepalen welke elementen dragen bij tot een positief resultaat op sociaal gedrag en development.The autoritaire opvoedingsstijl is gebaseerd op een rigide set van regels en verwachtingen, alsook op zeer duidelijke definities van goed en kwaad . Overeenstemming met de geaccepteerde norm wordt aangemoedigd en straf wordt gebruikt om wangedrag te ontmoedigen . Deze kinderen zijn vaak gehoorzaam, niet bezighouden met sociaal afwijkend acties , en zijn zeer respectvol tegenover gezag. Echter, aangezien volwassen , volwassen gedrag is het doel , ideeën worden vaak gedwongen op hen voordat ze klaar zijn , wat resulteert in angst en insecurity.The onvoorwaardelijke opvoedingsstijl , ook wel bekend als onvoorwaardelijke positieve aandacht , stelt dat een ouder onvoorwaardelijke liefde moeten tonen , ongeacht hoe een kind zich gedraagt ​​, wat ze zeggen , of wat ze bereiken. Het is belangrijk om te beseffen dat er een zeer duidelijk verschil tussen het liefhebben van je kinderen onvoorwaardelijk en eigenlijk ' zien ' deze liefde en acceptatie . Met andere woorden , deze stijl is niet over de houding , maar richt zich op hoe ouders betreffen ' aan hun kinderen en de manier waarop zij ervoor kiezen om ' reageren ' in bepaalde situaties . Terwijl de straf is niet de eerste optie voor gedragscontrole , zijn gevolgen niet genegeerd . Het idee is dat kinderen niet ouderlijke discipline moeten leren dat hun acties zullen leiden tot resultaten . Bijvoorbeeld, als een kind is onaardig tegen een vriend , het gevolg kan zijn dat ze niet zijn uitgenodigd voor de volgende partij . Of, als een stuk speelgoed wordt gegooid en gebroken, het natuurlijke gevolg is dat het niet meer kan worden afgespeeld with.To deze twee stijlen te vergelijken , is het noodzakelijk om vier belangrijke elementen van het ouderschap te onderzoeken : behoeften , affectie en acceptatie , steun en discipline techniques.

1 . Behoeften. Alle kinderen hebben behoeften , en wangedrag is meestal een gevolg van een onvervulde behoefte . Met andere woorden , wangedrag slechts een symptoom en het is taak een ouder om de oorzaak van het gedrag in plaats van zich op de resulterende acties. Als een ouder de behoefte kan bepalen en vervolgens aan het met liefde , zal het gedrag change.The onvoorwaardelijke opvoedingsstijl erkent individualiteit en realiseert zich dat elk kind is anders . Kinderen zijn toegestaan ​​om te groeien en te rijpen in hun eigen tempo , en het geven van een kind wat ze nodig hebben is de voorkeur boven punishment.Authoritarian ouders niet focussen op de behoeften , maar op volwassenheid en verantwoordelijkheid. Het doel is om onafhankelijkheid te bereiken en mijlpalen bereiken op het maatschappelijk aanvaardbare tijd . Verwachtingen overrulen behoeften en verlangens , en in overeenstemming met maatschappelijk aanvaardbare normen is een priority.

2 . Genegenheid en acceptatie . Onvoorwaardelijke positieve aandacht stelt dat een ouder genegenheid onvoorwaardelijk zou moeten tonen , en liefde of aanvaarding mag niet worden gemeten in termen van prestaties of gedrag. Aanhangers van deze theorie beweren dat wanneer genegenheid wordt alleen gegeven voor goed gedrag , kinderen beginnen te denken dat ze de liefde van hun ouders verdienen , waardoor ze ofwel te veranderen wie ze zijn in een poging om te behagen of onzeker voelen omdat ze denken dat hun mislukkingen maken ze minder waardevol . Voorwaardelijke genegenheid berooft kinderen van hun gaven en mogelijkheden en daardoor niet toestemming om creatief te zijn of nieuwe dingen te proberen , omdat ze bang zijn om fail.Authoritarian ouderschap is gebaseerd op beloningen en straffen in plaats van liefde en acceptatie . Affectie wordt gegeven volgens gedrag en getoond wanneer verwachtingen worden bereikt. Sinds onderdanig gedrag en conformiteit wordt aangemoedigd, is de creativiteit verstikt en de angst van het niet voldoen aan de hoge normen voorkomt dat kinderen iets nieuws of different.3 nastreven . Ondersteuning . Voorstanders van de onvoorwaardelijke opvoedingsstijl van mening dat kinderen ondersteunen in plaats van lof nodig . Zij stellen dat lof is eigenlijk een controle- techniek en wordt meestal alleen gegeven wanneer een kind zich gedraagt ​​in een bepaalde of verwachte manier . Support anderzijds , is niet gebaseerd op opbrengsten maar is constant , onafhankelijk van acties of resultaten . Onvoorwaardelijke steun biedt zekerheid en geeft kinderen zelfvertrouwen om creatief te denken , verkennen hun mogelijkheden en hun desires.Contrarily na te streven , is autoritaire opvoeding gebaseerd op rigide ideeën van hoe de dingen zouden moeten zijn , zodat kinderen zelden toegestaan ​​om keuzes te maken en het moeilijk vinden om zelfstandig te denken . Ze krijgen te horen hoe zich te gedragen en er is zeer weinig aandacht voor wie ze zijn als persoon en weinig aandacht gegeven aan de individuele belangen . Individualiteit en onafhankelijkheid worden niet aangemoedigd en kinderen krijgen steun van de ouders alleen als ze zich gedragen volgens de verwachtingen . Met andere woorden , deze kinderen zich gedragen om lof te krijgen , maar niet onvoorwaardelijk support.4 niet ontvangen. Discipline strategieën. Van een opvoedingsstijl oogpunt, is dit gebaseerd op het idee van of je werkt ' met ' uw kinderen of ' doen om ' uw kinderen. Onvoorwaardelijke ouderschap komt erachter wat het kind nodig heeft en met hen samenwerken in plaats van tegen hen , en zal niet voorbijgaan aan de noodzaak , omdat het niet voldoet aan de geaccepteerde norm . Autoritaire opvoeding is gebaseerd op externe krachten , en het gedrag is een gevolg van beloning of straf. Bedreigingen en steekpenningen leren kinderen dat ze nodig hebben om zich op een bepaalde manier om goedkeuring te bereiken , maar dit moedigt slechts tijdelijk gehoorzaamheid of compliance uit angst. Onvoorwaardelijk ouderschap richt zich niet op externe straf, maar eigenlijk werkt met het kind als een individu om hun behoeften te voldoen en het bereiken van positieve resultaten . Motieven voor gehoorzaamheid zijn niet de behoefte aan ondersteuning of aanvaarding , of de angst voor straf , maar kinderen zullen goed gedrag vertonen omdat ze willen en begrijpen de redenering achter requests.There zijn veel mensen die beweren dat de autoritaire opvoedingsstijl is te streng en beperkt het vermogen van een kind om te groeien in een gelukkig , veilig volwassene. Aan de andere kant , of onvoorwaardelijk positieve aandacht , zorgt voor de acceptatie van de individualiteit en geeft een kind toestemming om hun eigen belangen en verlangens te verkennen of om hun eigen persoonlijkheid te ontwikkelen , zonder angst voor verlies van ouderlijke liefde , acceptatie , genegenheid , of ondersteuning . < Br > Door: Birgitte C