De waarheid over geboortetrauma iedere moeder moet weten

De meeste mensen nemen geboortetrauma als vanzelfsprekend , denken dat het betekent dat het onvermijdelijk druksterkte , moeilijke tocht door het geboortekanaal dat we allemaal wensen konden gemakkelijker. Wat niet algemeen bekend is dat de druk van de geboorte en de interacties vereiste van moeder en kind voor de levering van fundamenteel belang zijn voor de gezondheid . De ontwikkeling van de schedel van de baby's wordt ondersteund door de inspanning die nodig is voor de geboorte en de pasgeborene komt met kennis van wat het betekent om samen met mama naar de race in de viering van life.There winnen zijn tijden , natuurlijk, wanneer druksterkte obstakels tijdens geboorte zijn niet positief , wat resulteert in moeilijkheden en zelfs verwondingen. Geboortetrauma kan ook betekenen veel andere dingen, waaronder dat wat vermijdbaar . Niet alle geboortetrauma moet gebeuren . Er zijn vaste procedures geboorte kamer in plaats in veel ziekenhuizen vandaag dat daadwerkelijk bijdragen aan het creëren van geboortetrauma's die volledig unnecessary.Bright lichten , harde geluiden , onbekende stemmen en koude temperaturen zijn schokkend voor pasgeborenen die in een warme , vloeibare omgeving waar het licht hebben geleefd en geluid worden verspreid door een beschermende , moederlijke schild . Het ongeboren kind heeft negen maanden leren over moeder en hoe ze haar herkennen doorgebracht . Worden gescheiden van de moeder is de ultieme geboortetrauma . Inderdaad , deze teleurstelling overtreft de definitie van trauma en is nauwkeuriger bestempeld als shock.Another bron van overweldigende trauma snijdt de navelstreng voordat hij stopt pulseren . Dr Frederick Leboyer , schrijven over de 25e editie van zijn boek GEBOORTE ZONDER GEWELD reacties op dit onderwerp : " Wat moeten we doen tijdens deze kritische enkele minuten van de overgang van het bloed van de oude route via de placenta naar de nieuw werkende longen ? We moeten begrijpen dat de natuur zelf geen plotselinge sprongen neemt en heeft haar eigen tempo . Ze heeft dit keer links , deze laatste paar minuten , zodat deze overgang van de ene wereld naar de andere kan worden gemaakt met gemak " Geboorte trauma wordt ook gecreëerd door wat vooraf gaat . . "We zijn negen maanden oud bij de geboorte ", zegt kinderarts Tony Lipson . We worden geboren met het geheugen van onze ervaringen in de baarmoeder , maar dat geheugen is grondig somatische . Prenatale geschiedenis bevat hoofdstukken onbevestigde persoonlijke ervaringen die vormend voor elk aspect van de gezondheid. Prenatale leven is een episch verhaal van uitdaging en overleving die strijd , verlies en overwinning , en een diepe learning.The foetus leert in de eerste plaats door middel van beweging , en door wat kan worden gezien en gehoord vanuit het lichaam van de moeder omvat . Lange termijn studies uitgevoerd door Amerikaanse, Canadese en Europese onderzoekers tonen aan dat in de baarmoeder gedrag postnataal wordt gerepliceerd . Deze herinneringen worden weergegeven in het spel , ziekte , slaappatroon , dromen , en, natuurlijk , relaties. Het is nu duidelijk dat wat de prenate , en de pasgeborene , leren bevordert ( of ontmoedigt ) later bonding en attachment.The foetale zenuwstelsel ontwikkelt zich subtiel en responsief tijdens de dracht , zoals sierlijke filigraan op een elegante ketting . Het is deze fijn gewrocht zenuwstelsel dat informatie sorteert en uiteindelijk bepaalt de tijd van de geboorte. De uiteindelijke besluitvorming initieert ten minste drie weken voorafgaand aan het begin van de arbeid . De foetus evalueert , door middel van haar hormonale sensatie , het optimale moment voor de lancering van het postnatale leven . Het moet de mate van zijn eigen fysiologische rijping beoordelen in deze belangrijke beslissing te maken. Afgezien van dit besluit draagt ​​bij aan de geboorte trauma.Birth markeert het einde van de zwangerschapsduur winterslaap en de waarneming van de lente van een nieuwe wereld . De stress van de arbeid nodigt een uitstorting van adrenaline die , verrassend , dient om te stabiliseren en te kalmeren de baby. Deze catecholamine stroomstoot duurt uren na de geboorte , de bescherming van de baby tegen gevaar. Gezien de schittering van dit perfecte ontwerp , waarom bemoeien met Moeder Natuur , tenzij het ​​leven wordt bedreigd ? De hormonale opwinding van geboorte bevordert de ouder -kind binding die we nu kennen , is essentieel voor de ontplooiing van de post - zwangerschap neurologie . Wanneer we onnodig verstoren dit proces , creëren we geboorte trauma's die uit te spelen voor een leven van gezondheid en leren strijd. Direct achter de nok van de wenkbrauwen ligt de prefrontale cortex ( de prefrontale kwabben ) , de grootste en de meest recente van de hersenen toevoegingen . Het speelt een rol in taalontwikkeling , interactie met de temporale kwabben aan weerszijden van de neocortex . Prefrontals evolueren in twee fasen , waarvan de eerste is vlak na de bevalling. De tweede fase is tijdens de adolescentie , op ongeveer leeftijd fifteen.In de vroege periode van de prefrontale ontwikkeling , deze kwabben serveren een integratieve functie , waardoor de pasgeborene langzaam absorberen de krachtige drama van de geboorte. Dit legt de basis voor de latere ontwikkeling prefrontale . Echter , verdere evolutie is alleen mogelijk als verzorgende wordt ontvangen bij de geboorte door consequent oogcontact met een primaire verzorger en liefdevolle aanraking . Iets anders is de geboorte trauma.Human ontwikkeling vindt plaats in fasen die windows of opportunity . Prenatale leven is een huis van de ramen , en de geboorte -ervaring is een venster op de wereld . Deze vensters open op een vooraf bepaald schema dat een nauwkeurig patroon van neurologische rijping verzekert . Bij prenatale en geboorte trauma optreden , deze vensters niet volledig te sluiten . Liever blijven ze enigszins of gedeeltelijk op een kier . Indien onbeheerd echter deze vensters worden onmogelijk kleverig en zeer moeilijk te open.What nodig zijn om deze ramen is de vorm van stimulatie die oorspronkelijk zou hebben voorgedaan . Touch , bewustzijn en consistent, niet aflatende aandacht zorgen voor een bewustwording van de mogelijkheden. Liefde moet worden toegediend door middel van bindweefsel dat via het ruggenmerg zal doorgeven aan de basale ganglia , waarin uit een relais van de reacties door de hersenen . Zoals hersenstructuren reageren , verandert occur.Treatment voor geboortetrauma is het meest effectief wanneer het zo spoedig mogelijk wordt toegepast na het trauma optreedt . Hoe langer het wachten , de meer langdurige het herstelproces. De TARA Approach, een subtiele energie geneeskunde systeem van genezing , heeft specifieke ontwerpen voor de behandeling van geboortetrauma bij zuigelingen , kinderen en volwassenen . TARA behandeling ontwerpen nemen neurologische en embryologische bewustzijn en gebruiken subtiele aanraking samen met andere niet-invasieve modaliteiten . De nadruk ligt op zelfzorg . De TARA Approach is een empowerment gebaseerde, niet - farmaceutische healing systeem , gericht op self- pacing . Het is een van de weinige behandelprogramma's die zich richten op geboortetrauma , en kan zeer helend in een grote verscheidenheid van situaties
Door: . Stephanie Mines, Ph.D. -