Narrow Escape Lukas ' ( fragment uit ' s Werelds slimste Horse Children 's Book )

Lukas stond in zijn stal . Het was zijn thuis op het circuit sinds de aankomst van de boerderij van de kweker, toen hij nog maar vijftien maanden oud . Het was de kraam kwam hij terug om na zijn zware ochtend work- outs zijn hoofd hangen en rusten voordat zij kwamen hem opnieuw uit te voeren . Het was de enige plek waar hij nu voelde vredig - Weg waren de weilanden van zijn eerste zorgeloze jaar doorgebracht lopen vrij in de zon met zijn moeder en vrienden . Het was klein en gemaakt van oude donkere hout en het zat in het midden van een grote L - vormige schuur op het circuit complex . Lukas kon kijken zijn deur en zie rijen houten kraampjes met vele andere paarden. De andere paarden niet leuk Lukas , en Lukas niet meer geprobeerd om vrienden met hen. Verlegen en gevoelig, had hij aanvaard dat hij anders was en probeerde uit de weg te blijven . Op de baan werd hij gepest en duwde veel - " Ga uit de weg , Rood" zouden ze snort naar hem als ze reed door hem. Miste tanden en hoeven, Lukas was altijd het langzaamste paard in elke race . Hardlopen in cirkels zonder reden interesseerde hem niet helemaal . Hij kon niet wachten om weer in zijn stal veilig en gezond waar hij opnieuw kon dromen van weilanden. Zijn enige vriend was zijn bruidegom , Pablo , die probeerde om hem te beschermen wanneer hij kon , " Het is in orde , Rood ; . Gewoon je best doen " ! " De trainer is nog maar het houden van de top drie van de race van morgen " Lukas hoorde zijn buren waarschuwen elkaar andere door de stal muren. " Misschien zullen zij zich te ontdoen van Lukas eens en voor altijd ! " Hij hoorde van een verre kraam en dan lachen. Lukas, nog moe van de ochtend lopen , huiverde en probeerde te rusten wetend dat het moeilijk zou zijn om goed te doen morgen . Zijn linkerbeen was begonnen kwetsen weken geleden en nu was het nog erger - hij kneep zijn ogen dicht en probeerde niet te denken aan de pijn of wat niet in de top finishers zou betekenen . Om zijn gedachten af te houden van zijn pijnlijke been , Lukas gedacht in staat om alle dingen die hij in de korte had gezien loopt naar het circuit en terug te verkennen. De wereld leek zo interessant en druk - wat zou kunnen worden er aan de hand ? Hoe zou het zijn om vrij rondlopende en genieten van de zon ? Hij had gehoord dat sommige dieren kregen de gezinnen die deze heeft liefgehad en hen een echte thuis hebben - misschien kon dit gebeuren met hem zolang hij probeerde zijn best.Morning kwam te vroeg voor Lukas . Inmiddels zijn been klopte , en de andere paarden grinnikte naar hem weten dat hij binnenkort zou zijn gegaan . De race , Lukas ' derde en laatste poging bij het ​​starthek , bedroeg een andere laatste plaats eindigen . Na de race , de schuur manager liep door het gangpad schreeuwen tegen de bruidegoms de verliezers uit de schuur , want hij riep in de veiling vrachtwagens, " Get ' em out tegen de avond - ik ze niet voeden een andere dag " Er was klauteren overal als bruidegoms, ponyruiters en fans met spoed naar een plaats voor de gelukkige paar paarden die zou worden gespaard beveiligen . Lukas slikte nerveus - wat een veiling werd , kon het alleen maar erger dan dit. Wanneer Lukas de veiling vrachtwagens in het verleden geladen had gezien was er een vreselijk gevoel van angst , en die paarden kwam nooit meer terug of werden meer iets vernomen . Pablo was verdwenen voor een paar uur , en toen hij terugkwam was het met grote opluchting dat Lukas gehoord : "Maak je geen zorgen , Red , we hadden geluk en vonden een huis - ze zullen je ophalen in de ochtend. " de eigenaars en jockeys allang verliet het circuit terrein samen , hetzij aan overwinningen of console elkaar dan verliezen vieren . Trainers waren al het organiseren van de volgende zendingen van " hoopvolle " - jonge paarden vers uit afgelegen boerderijen. " Ze zijn hier , alsjeblieft ga niet! " Paarden jammerde aan elkaar. De veiling vervoerders was aangekomen - twee vuile mannen stapte uit de truck en op dikke handschoenen . Lukas kon het niet verdragen om naar te kijken als hij hoorde zijn schuur mates in de veiling vrachtwagen wordt geladen . Hoewel de andere paarden gemiddelde voor hem was geweest , voelde hij medelijden met hen als hij hoorde ze te raken en duwde in de strakke trailer terwijl de overige paarden riep hen in zorgen en verdriet . Buurman Lukas ' was de volgende : "Ik ben pas twee jaar oud - neem Lukas plaats " riep hij . Whack ! Een paar struikelde en viel , maar terwijl neer te slaan, " Sta op ! " De vervoerders schreeuwde in paniek paarden die zich wankelde de oprit nu glad met zweet, bloed en mest . " Kom terug ! " De overige paarden pleitte terwijl schoppen en handtastelijkheden . De doom in de ogen van de veiling paarden was ondraaglijk om Lukas en de schreeuwen en bonken was oorverdovend . Lukas rilde van angst en kromp ineen bij elke kreet van pijn . Terwijl hij wachtte tot de vrachtwagen te vullen , Lukas vroeg zich af waar hij heen ging morgen - hij had geen idee wat te verwachten had . " Wat zal er nu met mij gebeuren ? Hij had altijd geprobeerd te doen wat hem gezegd werd en nu was hij hier helemaal alleen met niemand om de zorg over hem . Terwijl hij kneep zijn ogen samen om te voorkomen dat het kijken naar de verschrikking voor hem , voelde hij overweldigd door angst en eenzaamheid
Door : . Karen Murdock