| Thuis | Ziekte | Eten drinken | Gezondheid | Familie | Geschiktheid | 
  • Een Mesothelioom Overlevenden Story - bonnie Anderson

    Bonnie afgestudeerd aan de universiteit met een dual degree Basisonderwijs en Bibliotheek Science in het jaar 1974 , maar kon een baan in het onderwijs niet vinden, omdat de oorlog in Vietnam lage inschrijving in het basisonderwijs had veroorzaakt . Op hetzelfde moment , een lokale olieraffinaderij geplaatst geadverteerde vacatures voor monteurs en Bonnie toegepast voor de job.She werd uiteindelijk aangenomen en werd een van de eerste vrouwelijke industriële elektriciens in New Jersey.She werkte voor ongeveer twaalf jaar in de industrie voordat ze uiteindelijk kreeg als een middelbare school bibliothecaris , die in overeenstemming was met haar eerste liefde van het werken in een leer environment.Early in 2001 , Bonnie begon ernstige maagpijn , diarree en andere algemene symptomen . Deze werden behandeld zoals prikkelbare darmsyndroom . Behandeling, die antispasmodica en pijn medicatie inbegrepen, niet effectief gebleken . Zij onderging talrijke tests : bloedonderzoek , gynaecologische werk - ups , een reikwijdte van haar blaas , zowel de bovenste en onderste GI colonoscopie en endoscopy.After het uitvoeren van de laatste, haar gastro-enteroloog stelde een kijkoperatie , maar de chirurg vond het niet nodig . Een bariumklysma gevolgd door een X - ray bleek ook nothing.Her huisarts verwees haar naar een andere gastro-enteroloog , die een CAT-scan besteld. De dokter merkte enkele abnormale strepen op de scan , maar anders dan wijzen op een mogelijk verband met een volledige hysterectomie Bonnie onderging in 1988 , kon hij niet bepalen zijn cause.Finally , in december 2001 Bonnie ontwikkelde ascites die teveel vocht verzamelt in de buik . Een andere CAT-scan werd besteld , en haar gastro-enteroloog geprobeerd om de vloeistof te verwijderen . Bonnie vond de procedure te pijnlijk en de specialist had om het te beëindigen , voordat hij in staat om al het vocht te trekken was . Tests uit het fluïdum geen kankercellen onthullen . Maar Bonnie was nog steeds pijn , en beschreef de druk als " afschuwelijk " en " onwerkelijk. " In februari van 2002 , haar gastro-enteroloog stuurde haar naar een chirurg voor een laparoscopie . De chirurg verwijderde 6 liter vocht en was in staat om te zien wat hij beschreef als indoor-outdoor tapijt verspreid over de bekleding van de buik . Voordat Bonnie verliet de OR , vroeg hij afdeling pathologie van het ziekenhuis om te bevestigen dat hij inderdaad was het bekijken van wat hij verdacht mesothelioom . Pathologie bevestigde zijn beoordeling . Hoewel hij in de praktijk was geweest voor vele jaren, had de chirurg beleden nooit mesothelioom eerder gezien , behalve in een textbook.When Bonnie wakker , zij en haar man John kreeg het nieuws. Omdat ze nog nooit hadden gehoord van mesothelioom , alleen het woord "kanker" registered.Though het proces te komen tot de juiste diagnose had zo lang en moeilijk geweest , Bonnie 's verhaal nam toen een toevallige wending , een die misschien wel redde haar vele maanden van zoeken alvorens op partner een effectieve treatment.Her chirurg had zijn residentie onder Dr John Chabot gedaan en hij gaf onmiddellijk Bonnie een directe aanbeveling om een ​​team op dit moment in de voorhoede van het onderzoek en de behandeling van peritoneale mesothelioom , het team van de patholoog en MARF Science Advisory bestuurslid Dr Robert Taub en zijn behandeling partner , chirurg John Chabot , zowel van Columbia Presbyterian in New York . Dr Taub bezocht Bonnie onmiddellijk , terwijl zij nog in het ziekenhuis zien Dr Chabot.Later Bonnie zag Dr Taub aan de Columbia Pres , en van dia's tijdens de laparoscopie verworven , Dr Taub geïdentificeerd haar mesothelioom cellen als zowel epitheliale en sarcomatoid . Hij haar verteld dat algemeen epitheelcellen minder agressief en groeien op de buitenkant van de peritoneale voering en organen. Sarcomatoid cellen , zei hij, zijn verweven in de voering als rode draad door een weefsel . Ze zijn agressiever en gewoonlijk als onbruikbaar worden . Maar omdat Bonnie had een mengsel van de twee soorten cellen , het team besloten om te proberen surgery.At dit punt , om te voldoen aan de dekking van haar verzekering plan , Bonnie gevraagde zorg in haar thuisstaat New Jersey en zag twee oncologen daar. De arts beschouwd als de top oncoloog in NJ zijn geïnformeerd Bonnie dat zijn behandeling plan zou bestaan ​​uit een operatie gevolgd door chemotherapie met doxyrubicin.With haar onderzoekende geest Bonnie snel ontdekt dat patiënten die behandeld worden in dit programma toonde een 18 procent kans op overleven voor vijf jaar . Ze leerde ook dat doxyrubicine was een oudere geneeskunde , geïntroduceerd en vijftien jaar eerder geteste . Zeker, dacht ze , bestond er betere , meer dan de huidige behandeling this.She terug naar Dr Taub protocol en de multimodale benadering, die is de rapportage van een ongeveer 35 % vier jaar overlevingskans voor degenen die met succes onderging treatment.From Bonnie's verzekeraar , Dr Chabot kreeg pre - certificering om een ​​operatie uit te voeren op 2 april 200

    2 . Voorafgaand aan de operatie ze voelde erg ongerust , en kreeg de namen van twee andere patiënten die met succes hadden ondergaan dezelfde agressieve protocol met Drs . Taub en Chabot . Tijdens de eerste operatie vond Dr Chabot geen mesothelioom op haar organen en geen grote massa's , maar er is weinig tumoren werden verspreid over de voering van haar buik als hagelkorrels . Hij vond ook dat de kanker was niet zo geavanceerd als het team had eerder gedacht , zodat slechts een en een half hours.Dr chirurgie Bonnie's nam . Chabot geschraapt zo veel als hij kon van wat hij kon van de zichtbare tumor , verwijderd Bonnie's omentum en installeerde de gebruikte chemotherapie toedienen poorten. Terwijl genezing en wachten op de nietjes te verwijderen , Bonnie grapte en haar onderzoekende houding gehouden. "Ik heb geen idee wat te verwachten minuut tot minuut , " zei ze . "Ik voel me alsof ik in Star Trek , gaan waar ik nog nooit gegaan . " Ondertussen , Dr Taub had toestemming van de HMO 's om te beginnen met chemotherapie verkregen . Bonnie begon de eerste van acht sessies van een drie weken durende cyclus : de eerste week in behandeling voor twee dagen , de tweede week , behandeling gedurende drie dagen , en de derde week vrij . De drie weken durende sessies bestonden uit doxorubicine een week afgewisseld met cisplatine plus Gemcitabine de volgende. " Je bent gewoon over gevoel redelijk fatsoenlijke toen moest je opnieuw beginnen , " Bonnie remembers.When de sessies afgelopen zes maanden later , begon ze vier weken van gamma interferon , een keer per week.At dit punt , in het midden van het ontvangen van de behandeling zij en haar artsen geloofden kon haar leven redden , Bonnie geconfronteerd ander enorm obstakel. Haar verzekeraar nogmaals haar verteld dat ze niet zou voorzien in de dekking buiten New Jersey . Bonnie behandeling met Dr Taub moest worden gestopt . Nogmaals overwogen zij de statistieken die ze had gekregen : 18 % overlevingskans versus 35 % met tweede klinische proef Dr Taub . Natuurlijk , was er slechts een choice.Bonnie , haar man en haar dochter Darcy gemonteerd een " grote campagne " om de dekking die ze nodig had om Dr Taub protocol voltooien . Ze contact op met hun senatoren , congres - mensen , het kantoor van de gouverneur , het ministerie van Bank-en Verzekeringsbedrijf en elke federale en nationale agentschap of advocacy groep ze kunnen opduiken . Eindelijk iemand bij het ​​ministerie van Volksgezondheid en Senior diensten die zou helpen hen te wapenen met de middelen aan de verzekeringsmaatschappij te overtuigen om Bonnie's case.After dekken regisseren brieven , documentatie en telefoontjes van zowel Dr Taub en haar eigen huisarts vonden zij aan de verzekeringsmaatschappij , Bonnie aangekomen op een cruciaal moment . Ze sprak in een conference call direct met een regisseur en het College van Beroep van de verzekeringsmaatschappij. Ze vertelde hen als zij niet toestaan ​​dat haar behandeling voort te zetten aan de Columbia Pres , werd ze gaan sterven . Het College van Beroep zeiden dat ze zouden " neem haar geval in aanmerking . " Bonnie was geschokt toen zij hun schriftelijke bepaling : denied.For drie of vier weken was ze in paniek , maar nog steeds niet opgeven . Tot slot , Dr Taub in contact kwam met de state-niveau directeur en was in staat om het bedrijf dat alle componenten van zijn klinische studie had al getest te overtuigen , de enige experimentele element was dat hij de stukken in elkaar had gezet . Eindelijk berust het bedrijf , akkoord te gaan met de behandeling te dekken gedeeltelijk in het begin, vervolgens volledig met slechts een co-pay . Extatisch , Bonnie was weer helemaal terug in het protocol. Ze eindigde de cycli van chemotherapie , de voltooiing van hen in augustus , 2002.Bonnie onderging de tweede operatie van het protocol in oktober van 200

    2 . Observatie Dr Chabot wees uit dat alles zag er goed . Hij verwijderde de havens en behaalde vier willekeurige biopten . Van deze twee toonden geen kankercellen , terwijl twee deed . De chirurg was hoopvol dat de hete chemo buik wassen zou hebben gespoeld deze twee uit . Het was pas in januari dat Bonnie voldoende van de operatie werd teruggevonden aan straling beginnen . Na vijf en een halve week van straling, Bonnie brak uit in een uitslag die niemand kon identificeren en stopte tijdelijk de behandeling. Ze eindigde straling in het begin van maart , 2003 , en Drs . Taub en Chabot overwegen haar te zijn in de 43 % van degenen die zal overleven na het voltooien van de 2e fase klinische trial.Six maanden geleden dat ze klaar was met het protocol , Bonnie zegt dat ze voelt zich 100% beter dan zij een jaar geleden . In april 2003 keerde ze terug naar haar positie als een middelbare school bibliothecaris en zal weer regelmatig dit najaar werken . " Het voelt zo goed om weer aan het werk zijn, want ik hou van wat ik doe , " zegt Bonnie . "Ik wil graag multi-tasking , ik houd van te onderwijzen , en natuurlijk , ik hou van onderzoek." Later dit najaar zij kijkt uit naar terugkeer naar het andere wat ze graag doen : rijden haar kwart paard , TJ Ze krijgt nog steeds snel moe , en ze kan de hitte of de zon niet nemen . Maar ze zegt dat haar energie terug te keren en haar gewicht , wat neerkomt op £ 105 tijdens chemotherapie was , heeft zich gestabiliseerd op 145.Every drie maanden keert ze terug naar Columbia Pres voor een CAT-scan , PET-scan en bloedonderzoek . In juli 2003 , haar behandeling team ontdekte twee activiteit plekken in haar buik , maar anders dan dat , geen verandering of groei was visible.Recently , in september 2003 , Bonnie woonde de Race to Remember , een vier - mijl getimede run of een wandeling gehouden in Mercer County Park , West Windsor , NJ . Het evenement herdenkt mesothelioom slachtoffer John Zipper en alle anderen die hebben geworsteld of worstelen tegen mesothelioom , en werft fondsen voor mesothelioom research.Bonnie werkte in de registratie tent en maakte veel prachtige herinneringen aan de gebeurtenis en van de mensen die ze ontmoet , waaronder John Zipper 's weduwe Karen en zoon Dan , de makers van de Race 's . " het was zo geweldig! " Bonnie zegt . "Ik kreeg af te schieten de beginnende hoorn en ik ontmoette de aardigste mensen . Het was een mooie dag . " Op dit moment , Bonnie bevestigt dat " Het leven is prachtig ! " Ze moedigt andere mesothelioom patiënten om te geloven dat elke minuut is het vechten waard , en ze worden geconfronteerd met de behandeling , een adopteren " Just do it! Houding . " "Dat is de manier waarop ik heb altijd geleefd van mijn leven , " zegt Bonnie , en van de bewijs , dat is waarschijnlijk de manier waarop ze zullen blijven wonen voor de komende jaren
    Door: . Bello kamorudeen