De strijd om herinneringen vast te leggen

U vindt dat u altijd moeten vechten voor wat je wilt - op kantoor , in een poging om het werk of de promotie te krijgen, in het winkelcentrum , waar je probeert om het laatste stukje van een bepaalde jurk te krijgen in een verkoop , in de zakelijke wereld , waar je pak een stuk van de markt . Je zelfs de kleuterschool hebben vechten tijdens een veld demonstration.Eight jaar geleden , mijn eerste kind , Bunny , had haar Kleuterschool Field Demonstratie . Ik was jong en enthousiast . Het was haar allereerste prestaties op school en ik was een eerste keer moeder . Ik wilde elke mijlpaal van haar leven in film verstrikken . De nonnen van de school , die door talrijke veld demonstraties en ontmoeten duizenden eerste keer ouders gegaan , maakte een regel dat die ouders alleen foto's en video's kunnen nemen tijdens de generale repetitie en niet tijdens de eigenlijke performance.That was prima door mij . Ik maakte mijn dochter en overtuigde haar dat deze prestatie was veel belangrijker dan de feitelijke. En dus gingen we naar het veld demonstratie klaar en prepared.Every ouder hadden hetzelfde idee , ook zij wilden elke mijlpaal van hun kind te verstrikken op film . Maar ik heb niet de zorg over hun herinneringen , ik alleen verzorgd over de mijne . En dus ik drong een dikke haag van ouders nemen van foto's , en heb me op de dansvloer , daar in het bijzijn van mijn dochter aan de herinneringen die ik zal koesteren tot aan de dag dat ik die.The nonnen en leraren ging op een oproer te vangen , eisen dat ik verlaat de dansvloer , maar het was te laat . Alle andere ouders volgde en alles wat je kon horen was de muziek , zie de flitsen van camera's en de - trots gevuld ouders verloren in hun eigen world.The enige wat we ouders verzorgd over op dat moment waren onze kinderen , de herinnering aan hen op die leeftijd , de mijlpalen en een toekomst vol herinnering , nostalgie en thuis movies.Today , mijn tweede dochter , Puppy , had haar Kleuterschool Field Demonstratie . Veel ouder , ik voelde dat ik had de wijsheid van de administrerende nonnen opgedaan . Ik ging op de tweede verdieping en besloten om te filmen Puppy van daar met zoom . Op het moment dat de muziek begon , de ouders , aan de kant , overstroomde in de dans floor.My eerste reactie was van minachting . Als ouders niet kon volgen de regels , hoe kunnen ze verwachten dat hun kinderen dat ook doen ? Maar toen herinnerde ik me mijn eerste keer , en ik glimlachte amusement.This amusement omgezet in ergernis . Als ouders hun kinderen gefotografeerd , ze stapte in mijn lijn van het zicht en blokkeerde het uitzicht van mijn lieve lieve baby . Dit kan niet worden getolereerd in alle omstandigheden. Mijn dochter , geïrriteerd , gebaarde dat ik naar downstairs.I deed , volledig van bewust dat ik zal moeten nemen in de strijd om herinneringen vast te leggen . Ouders duwden , waardoor hatelijke opmerkingen en waren schaamteloos in het voorbijgaan van mijn lens of grof verblijf daar - allen strijden om die ene perfecte ruimte te krijgen om te filmen en te fotograferen hun meisjes. Ik had mijn yaya als een wingman die de digicam gehouden . Haar strategie was om op het offensief , terug te duwen toen ze uit de weg werd geduwd . Ik hield mijn grond, op zoek dodelijk , en koos voor een meer diplomatieke " Neem me niet kwalijk , je blokkeert mijn uitzicht. Gelieve opzij te schuiven ! " Dit ging voor een volledige 8 minuten . Het voelde meer dan dat en het zou eeuwig doorgaan zolang we zagen onze kinderen , hadden onze ruimte en veroverde ze op film.The muziek ophield , de camera's niet meer knippert , de video-opname beëindigd , en de ouders begon te glimlachen triomfantelijke gevoel met hun laarsjes . Ze keek om zich heen om te glimlachen bij de andere ouders maken vrede met onuitgesproken words.The strijd werd gewonnen . Het was voorbij . We hadden onze films die ons herinneren aan onze kinderen op die leeftijd , dat zal ons herinneren deze mijlpalen , en dat zal ons te verzekeren van home video's tijdens onze oude dag . We hadden herinneringen die we zullen koesteren forever.It was het tijd om naar huis te gaan gevangen
Door: . Celtaph