4 . Receptoren voor EGF , IGF - I en PDGF - BB werden geïdentificeerd in beide cellijnen . Naast celproliferatie , deze groeifactoren stimuleren de synthese van HA en PG , het patroon van stimulatie die uniek voor elk van hen en afhankelijk van de cel fenotype . EGF verhoogde de synthese van HA en PG . IGF - I vergelijkbare stimulerende effecten op de synthese van CSPG's vertoonden , terwijl hogere hoeveelheden nodig waren voor de synthese van HA en HSPGs het hier slechts gestimuleerd in de epitheliale cellijn beïnvloeden . PDGF - BB gestimuleerde synthese van HA , HSPGs en CSPG's bij lage concentraties , terwijl het stimulerende effect werd afgeschaft hogere niveaus . Incubatie met genisteïne remde de HA en PG -synthese geïnduceerd door groeifactoren in een modus, afhankelijk van zowel de groei -factor en genisteïne concentraties. De resultaten suggereren duidelijk dat de stimulerende effecten van EGF , IGF - I en PDGF - BB op matrixsynthese , uitgedrukt proteoglycaansynthese , worden gemedieerd via receptor - groeifactor -complexen en het eiwit tyrosine kinase intracellulaire pathway.Another studie wordt genoemd , " Value van E - cadherine en N -cadherine immuunkleuring bij de diagnose van mesothelioom " door ORDONEZ Nelson G. 2 , Allee du Parc de Brabois F - 54514 Vandoeuvre - lès - Nancy - Cedex Frankrijk . Hier is een fragment: " Abstract - Onderscheid maken tussen epithelioid mesothelioom en pulmonale adenocarcinoom waarbij het borstvlies kan moeilijk zijn op routine histologische preparaten. Deze differentiële diagnose kan sterk worden vergemakkelijkt door het gebruik van immunohistochemische markers . E - cadherine en N -cadherine tot de nieuw beschreven markers die zijn voorgesteld als potentieel bruikbaar bij de diagnose van mesothelioom . E - cadherine en N - cadherine zijn leden van de cadherine familie van calcium - afhankelijke celadhesie moleculen die een belangrijke rol in de embryogene ontwikkeling en onderhoud van normale weefsels spelen . Hoewel verschillende onderzoeken hebben aangegeven dat immuunkleuring voor deze markers nuttig kunnen zijn bij het discrimineren tussen mesothelioom en adenocarcinomen , anderen hebben niet deze waarneming bevestigd. In een poging deze controverse de onderhavige studie onderzocht 31 epithelioid mesothelioom en 29 pulmonaire adenocarcinomen van E - cadherine en N - cadherine met de 5H9 , HeCd - 1 en anti - kloon 36 antilichamen Ewadherin , en 3B9 en kloon 32 anti - N - cadherine antilichamen . Onder de mesothelioom , 68 % omgezet met de kloon 36 , 52 % omgezet met het HeCd - 1 en 19 % omgezet met het 5H9 anti - Ecadherin antilichamen , en 74 % omgezet met de 3B9 en 71 % omgezet met het kloon 32 anti - N - cadherine antilichamen . Van de adenocarcinomen , 93 % gekleurd met het gedaan 36 , 90 % omgezet met BEWAARDE - 1 en 90 % omgezet met het 5H9 anti - Ecadherin antilichamen , 45 % omgezet met de kloon 32 en 34 % omgezet met het 3B9 anti - N - cadherine antilichamen . Op basis van de frequente sterke reactiviteit met adenocarcinomen maar niet met mesothelioom , wordt geconcludeerd dat alleen de 5H9 anti - Ecadherin antilichaam sommige nut kan hebben in het onderscheiden tussen epithelioid pleura mesothelioom en pulmonale adenocarcinomen . De oorzaken van de uiteenlopende resultaten in de literatuur over de waarde van E - cadherine en N -cadherine immunokleuring onderscheid tussen mesothelioom en pulmonale adenocarcinomen zijn onduidelijk , maar een belangrijke factor lijkt te verschillen in de reactiviteit van de antilichamen gebruikt worden . ' Another studie wordt genoemd , " De waarde van Wilms tumor gevoeligheid gen 1 in cytologische preparaten als een marker voor maligne mesothelioom " door Jonathan L. Hecht MD , Ph.D. , Benjamin H. Lee MD , Ph.D. , Jack L. Pinkus Ph.D. , Geraldine S. Pinkus MD , - Kanker Cytopathology Volume 96 , Issue 2 , pagina's 105-109 , 25 april 200
2 . Hier is een fragment: " Abstract - Het is aangetoond dat de detectie van de Wilms tumor gevoeligheid gen 1 eiwit ( WT1 ) heeft diagnostische nut in het onderscheid van mesothelioom van adenocarcinoom in weefsel secties van pleurale tumoren. Deze immunohistochemische studie evalueert de doeltreffendheid van WT1 als marker voor maligne mesothelioom in paraffine secties van cellenblok bereidingen afgeleid van effusie specimens . METHODEN De auteurs geëvalueerd 111 cel blokken voor WT1 immunoreactiviteit , waaronder 14 mesothelioom en 97 uitgezaaide adenocarcinoom van verschillende sites . RESULTATEN nucleaire reactiviteit voor WT1 waargenomen in alle monsters van mesothelioom . Echter , slechts 22 van de 97 monsters ( 23 % ) van uitgezaaide darmkanker , die bijna allemaal waren van ovariële oorsprong ( 91%) , tentoongesteld nucleaire reactiviteit voor WT
1 . In 14 andere monsters ( meeste pulmonale afleiding ) werd WT1 kleuring beperkt tot het cytoplasma waargenomen voor bepaalde tumorcellen en werd beschouwd als specifiek. CONCLUSIES - Op basis van deze vlekken profiel is WT1 een effectieve marker voor mesothelioom in celblok voorbereidingen en kan helpen bij de onderscheiding van pulmonale adenocarcinoom . Bij de beoordeling van effusie exemplaren met gemetastaseerd , nucleaire reactiviteit voor WT1 is zeer suggestief voor een eierstok primaire tumor . Wilms tumor gevoeligheid gen 1 is een tumor suppressor gen dat oorspronkelijk werd geïdentificeerd door zijn deletie of mutatie in Wilms tumoren. Monoklonale antilichamen zijn eiwitproducten , WT1 , werden vervolgens ontwikkeld , en het bleek dat ze hadden diagnostische nut niet alleen bij de identificatie van Wilms tumoren en desmoplastische kleine ronde cel tumors1 , 2 maar ook in het onderscheid van mesothelioom van adenocarcinoom in pleurale tumoren 0,3 , 4 Deze immunohistochemische studie evalueert het diagnostische nut van WT1 als een marker voor maligne mesothelioom in paraffinecoupes van cellenblok bereidingen afgeleid van effusie exemplaren. Kreeft (Cancer Cytopathol ) 2002 ; 96:000-000
Door: Montee wrobleskee
.