Tuinen en fonteinen in de duistere middeleeuwen

In de tiende eeuw , de donkerste van de donkere Middeleeuwen , een periode van grote industriële depressie bereikte zijn dieptepunt in Europa . Monnikendom , voor de vorige twee eeuwen op de daling , bijna opgehouden te bestaan ​​, en tuinbouw , zoals in het begin van de christelijke jaartelling , bijna werd een verloren kunst . Weelderige tuinen , elegante beeldhouwwerken en decoratieve fonteinen waren niet meer te vinden in goede repair.In de elfde eeuw echter een opleving van religieuze ijver , in Engeland als elders , geleid tot een verbetering in de toestand van deze buitenruimtes . Europa stond onder hetzij religieus of militair bewind , en de gewone mensen zich tot de eerstgenoemde voor de veiligheid. Als gevolg hiervan , de kloosters verworven meer invloed en meer rijkdom dan de kastelen . Kloosters waren van het toevluchtsoord voor zieke zielen , voor grote berouwen , voor hoop bedrogen , voor werk en meditatie , voor zwakheid en armoede , op een moment dat de eerste voorwaarde van het aardse bestaan ​​was een sterke arm en een schouder die in staat zijn een vacht van mail.William de Veroveraar en zijn volgelingen brachten nieuwe stijlen in de architectuur van de kastelen , tuinen en kloosters vestigden zij te onderwerpen Engeland . De rage voor de oprichting van kloosters , dan op zijn hoogtepunt in Normandië , verspreid over het veroverde land . William zelf begon deze beweging door het plaatsen en rijk begiftigen diverse prachtige abdijen met grote en weelderige tuinen , versierd met fonteinen en grote standbeelden , en veel van zijn onderwerpen van middelen volgde zijn example.The benedictijner orde was de eerste die gedijen in deze nieuwe golf van artistieke tuin expressie . Om onnodig contact met de buitenwereld te vermijden , haar heerschappij voorgeschreven dat elke gemeenschap bevatten alle de essentie van het leven binnen haar terrein . Aangezien het vlees van geen viervoetige dieren gegeten kon worden , het verhogen van vis en gevogelte was gebruikelijk , terwijl die van groenten was onmisbaar. Grote tuin plantenbakken gevuld met groenten , fonteinen vol vis en eend tuinvijvers , hoenderhoven , boomgaarden en wijngaarden waren verbonden met iedere religieuze stichting, en waren vaak zijn grootste trots en glorie . Handenarbeid was verplicht , en de monniken nam de bouw van weelderige tuinen , compleet met klassieke beeldhouwwerken en dramatische fonteinen als hun favoriete bezigheden
Door: . Robert Erickson