Ouderschap --- Wortels en Vleugels

Ik weet zeker dat velen van jullie hebben gehoord dat oude Hallmark kaart gezegde dat iets als dit gaat : Ouders geven hun kinderen twee grote geschenken --- ene is wortels , het andere is vleugels. Dit is wat ik te pakken in deze article.As ouders , wij bidden voor onze kinderen veiligheid, gezondheid en geluk . We doen alles wat we weten om te helpen deze dingen gebeuren voor them.At een bepaald punt in ons leven , ontwikkelden we de principes en waarden die onze beslissingen in het leven begeleiden . Onze ouders en /of verzorgers had zeker invloed op dit maar niet volledig bepalen . Sommigen van ons graag aangenomen de waarden van onze ouders en blijven door hen vandaag te leven . Sommigen van ons zo volledig verworpen onze ouders waarden die onze beslissingen worden bepaald door het doen precies het tegenovergestelde van wat we geloven onze ouders zou do.Most van ons, echter , zijn ergens in het midden --- we hebben een aantal van onze ouders waarden geaccepteerd en verworpen anderen . Dit is een normaal proces van ontwikkeling . Als ouders , hoewel, we echt vechten die periode in het leven van onze kinderen wanneer ze proberen om zich te onderscheiden van us.Maybe het is omdat we vrezen voor hun veiligheid in hun besluitvorming. Misschien kunnen we zien dat ze betrokken zijn bij ongezond gedrag of kop naar beneden van een levensweg die uiteindelijk zal leiden tot een ongeluk. Wat de reden ook , krijgen we bang als de waarden van onze kinderen te veel verschillen van onze own.What kunnen wij , als ouders , niet ? Allereerst, als we onze kinderen grootbrengen , helpen we om hun roots te versterken . Dit is de eerste gift een ouder geeft hun kind . Hoe werkt een versterking wortels ? We hebben de neiging , we koesteren , we voeden , we cultiveren --- allemaal om sterke roots.Sharing ontwikkelen ons waardensysteem met onze kinderen is essentieel voor dit proces. In waarden delen, bedenk dan dat mensen meer aandacht besteden aan wat ze zien, in tegenstelling tot wat ze horen . Daarom , als je een ouder die vertelt uw kinderen dat het verkeerd is om te roken terwijl u toking op uw sigaret , weten dat hun interpretatie van roken waarschijnlijk anders dan wat je bent zal mondeling ontwikkelingstaak van de adolescentie espousing.A is separatie en individuatie . Dit is het moment waarop kinderen proberen zich af te scheiden van hun ouders in een mate . Het kan een zeer beangstigende tijd voor de ouders . Wat doen wij ? Dit is de tijd voor de tweede ouderlijke gift --- wings.We willen onze kinderen geleidelijke "vliegende" lessen te geven . Kinderen zijn nog niet klaar om te gaan van de totale en volledige beschutting van de bescherming van hun ouders aan het zijn absoluut niet op hun eigen. Dit moet een geleidelijke process.Dr . Nancy Buck , in haar boek Peaceful Ouderschap , zegt het beste . " We beperken de vrijheid zo lang als het duurt om verantwoordelijk gedrag te leren en dan geven we weer de vrijheid . " We willen onze kinderen leren het precaire proces van het maken van beslissingen , terwijl ze nog onder onze semi - protection.During de tienerjaren is de perfecte tijd om onze tieners om het proces van beslissen wat hun eigen set van waarden zal beginnen. Als je een goede baan met de wortels hebt gedaan en je het volgende deel behandelen met een minimum van confrontatie , dan is de waarde proces zal relatief smoothly.Remember gaan , uw tiener is niets anders dan jij doet . Het enige verschil is dat je worstelt met de waarden van uw ouders en uw tiener worstelt met je waarden . Het heeft een heel ander gevoel, maar het is hetzelfde toch. Je zou kunnen zeggen dat uw waarde systeem werkt prima voor u en uw tiener nodig heeft om dingen te zien op dezelfde manier als jij . Echter, de realiteit is dat je niet kan weten wat het beste is voor een andere persoon , met inbegrip van uw kinderen . Je bent ze niet . Je hoeft niet hun huid te bezetten. Alleen zij kunnen echt beslissen wat het beste voor zichzelf en dan zullen ze moeten leven met de gevolgen van hun decisions.I herinner me dat mijn oudste zoon was zestien en werkt als ober in een lokale diner . Hij werd betrokken bij een confrontatie met een klant over een racistische opmerking van de klant gemaakt . Bij het horen van het verhaal , was ik enorm trots dat mijn zoon stond voor gelijkheid en rechtvaardigheid , maar werd eigenlijk door zijn onvolwassen , kleedkamer gedrag dat hij weergegeven gekrenkt ! Nee, ik zal niet afgedrukt precies wat hij deed , maar het volstaat te zeggen dat het niet een trotse moeder moment.My zoon en ik had verschillende gesprekken over dit incident in de komende dagen en ik was niet in staat om hem te laten begrijpen dat wat hij had gedaan was ongepast . Ten slotte zei hij tegen me : "Mam , ik weet dat je wilt dat ik zeg dat ik verkeerd was , maar ik schaam me niet voor wat ik deed. In feite zou ik precies hetzelfde doen als de situatie zich voordoet opnieuw. " Wow , denk ik dat hij me vertelde , ik moest doen wat ik predik . Zijn waarde systeem is niet matching met de mijne . Het was heel duidelijk voor mij dat hij " fout" , maar in zijn wereld op dat moment , deed hij de "juiste " ding voor hem . Wanneer u uw kind vleugels geven , moet je hen in staat stellen om dingen te doen op hun eigen manier , zelfs als u zeker weet een betere manier bestaat. U kunt uw betere manier te bieden in de vorm van een suggestie , maar dan krijg uit de weg en laat uw kind om de beslissing te nemen en om de gevolgen daarvan te beheren vanwege dat decision.This proces helpt onze kinderen worden beter beslissers. We praten met onze kinderen over alle keuzes die er zijn, en dan onderzoeken de voor-en nadelen van elke keuze . Daarna moeten we een stap terug en laat onze kinderen tot het besluit dat is goed voor hen te maken. Dan kunnen we met ze praten over hoe de dingen uitgewerkt , maar nooit hen te beschermen tegen de gevolgen van hun beslissingen. Dit is waar het leren plaatsvindt . Je bent er om hen te ondersteunen en hen te helpen de gevolgen te beheersen , maar niet ingrijpen namens hen en ook niet van uit dat "ik zei het je toch " houding . Dat betekent niet uw kind iets te leren , maar niet meer naar u toe komen om te praten over dingen
Door: . Kim Olver -