Als ik kon spreken kon ik Mary Patricia vertellen waarom ik zo huilerig geweest voor de laatste paar dagen , maar omdat ik niet kan ik gewoon doorgaan . Ik heb last van een ziekte begrijp ik nauwelijks , ik heb mensen horen zeggen dat het autism.Since Ik kan niet praten ik luister en ik leer veel dingen , en ik hou van nieuwe dingen die vereisen zetten twee en twee bij elkaar te beheersen ; God heeft een manier van het maken voor mijn stomheid met goede begrip. Misschien op een dag zal ik groeien uit dit sprakeloos fase want ik ben slechts drie en een half ( nog niet helemaal vier ) jaar oud . Ik kan je dit vertellen , want ik kan rekenen op five.About een maand geleden had ik een vreselijke ervaring die mij ziek voor een paar dagen . Alle van een plotselinge en voor geen enkele reden voelde ik een tijdelijke afscheiding van de realiteit nog verergerd door een aanval van claustrofobie . De muren in ons appartement leek te sluiten op me , het opsluiten me zonder uitgang overal. Zo levendig en irrationeel was het gevoel van onheil dat ik barstte in luid en ontroostbaar huilen . Mijn tong voelde groot en gezwollen en ik kon het niet controleren , waardoor ik het eruit te laten , zoals ik hijgde als een loper uit shape.Was ik gaan over de rand ? Toen ik voor het eerst te leven met Mary Patricia en Marc I laat ze meteen dat ik een hekel aan games en nog erger weten , dat ik walg televisie kijken . Ze vond het vreemd , maar ze kregen het punt . Ik hou van Mary Patricia . Marc ? Nou, ik kan niet zeggen dat ik een hekel aan hem ik hem dulden , het is gewoon dat hij ruw. En ik wou dat hij zou stoppen met me te bellen , " Mijn zoon , " of " Zoon , " want ik ben niet echt zijn zoon - mijn stamboom is die van royalty.Again , uit het niets , en net toen ik bijna voorbij had gekregen dat afgrijselijke ervaring , het raakte me weer . Deze keer was het nogal ernstig , 's nachts . Ik werd gegrepen door een gebrek aan identiteit : Ik had geen idee wie ik was of wat ik deed in deze wereld . Binnen enkele seconden werd mijn ademhaling oppervlakkig , een enorme gewicht leek op mijn borst te hebben ingesteld , mijn hartslag versnelde , en ik brak uit in een zware zweet , en ik voelde clammy.An irrationele razernij weglopen overwon mijn gezond verstand. Ik wilde uit het raam springen , en ik erin geslaagd om Mary Patricia te communiceren dat ik koele lucht nodig , dat ze het venster moet openen of ik stik . Ze deed het raam open en ik voelde me direct verlichting . Binnen enkele seconden werd de kamer een veilige haven voor mij . Mary Patricia hield mij en sprak met mij voor een tijdje, en na een poosje ik weer bij mijn ziel, die leek te zijn gescheiden van mij. " Arme baby iets waar je bang . Waarom je rilt uit je huid , " Mary Patricia bleef maar zeggen . " Wat is er, mijn engel ? ' Niet weten hoe ik mijn gevoelens die ik begon te huilen hysterisch verklaren . Rustgevend, zacht , en meest geruststellende is Mary Patricia 's stem. Ze zat op de ligstoel en hield me gedurende enkele uren na de aanval . Geconfronteerd met hetzelfde probleem , ik vraag me vaak af hoe anderen omgaan met het omdat niet iedereen heeft iemand die kan ' brengen je naar beneden . " Nadat we meerdere van deze paniekaanvallen gehad, ik ben min of meer neergelegd bij het idee dat ze niet zal stoppen en misschien kunnen ze verergeren . Ze gebeuren gewoon . Ik heb geen idee wat de oorzaken daarvan , alles wat ik weet is dat ze komen en gaan. Misschien is dit een goede zaak om te weten : dat de aanslagen niet blijven hangen eeuwig - ze worden verdreven , ze af te branden als de ochtendmist als de zon opkomt out.To lijden aan een ziekte men niet begrijpt kan zijn tol eisen . Dat is de reden waarom ik zo huilerig lately.When in de greep van een full-blown aanval Ik heb geen mensen herkennen geweest , ik dorsvlegel over en ik ben bang dat ik kan iemand kwetsen. En ik kan de gedachte aan pijn Mary Patricia niet verdragen ; erover na te denken word ik bang om het punt van hysterie . Ik zal brabbelen en kreunen niet , want ik ben gewoon in paniek , maar omdat ik ben doodsbang. Deze aanvallen hebben het sneeuwbaleffect van bochten mij en het verminderen van mijn ruimte , zodat ik het gevoel dat er geen veilige haven meer voor me.Living met de angst dat een goede dag zou een tsunami -sized paniekaanval sloeg me , ik heb geprobeerd om dicht bij Marc , in de hoop dat misschien kan hij me helpen. En lo - en - zie, net zoals ik had verwacht , de aanval kwam . En kwam het deed net toen Mary Patricia was haar nagels done.Impatient , opvliegend , en profane , wist Marc niet weten wat te doen met mij anders dan vloek te krijgen : " Nu , wassamadda met ya- boy " de onuitstaanbare man schreeuwde . " Rustig aan ... [ krachtterm verwijderd. ]" Voor een moment mijn hele wereld stortte neer op mij : uit het puin kwam pijn , de pijn kwam pijn doen, van de pijn kwam verlamming , van de verlamming kwam gevoelloosheid , van de verdoving kwam totale eclips van de ziel. " Dit is het einde , " mompelde ik . Maar mijn gejammer moet het hart van de harde man hebben geraakt dat hij tilde me op en hield me en fluisterde in mijn oor dat er niets in de wereld die mij zou kunnen kwetsen , dat er geen kwade kracht in deze wereld ooit zou kunnen nemen me weg van hem. " weet je niet dat ik van je hou meer dan ik hou van Mary Patricia ? " Dat ik gevloerd . En de god - Heer glimlachte op mij voor Marc's gebaar van liefde los grip van de paniekaanval en ik voelde weer geheel. Wat een paar woorden van liefde voor mij kan doen ! "Laten we gaan voor een korte wandeling ", zegt Marc . En uit gingen we naar de lokale deli -Tal Bagels - waar hij kocht een broodje rosbief met mosterd en Franse dressing . " En zet wat extra vlees , " vertelde hij de begeleider. " En laad me voor." Een man die de helft van zijn rosbief sandwich kunt delen met mij kan niet zo slecht zijn. " Kom hier , Pucci , 'riep hij me terwijl hij wees naar mijn kom. " Doe je best , jongen - hmm , dat rosbief ruikt goed , nietwaar , mijn jongen Voor een tea - cup shih tzu kun je zeker eten veel ? . " Muziek van : marc540