Om Label of niet te etiketteren - Is dat wel echt een kwestie

Met al de discussie die zich over de inhoud en de passage van de hervorming van de gezondheidszorg wetsvoorstel van 2010 ( HR 3590 ) , een argument nog steeds woedt , dat maakt geen enkele zin ? . Het wetsvoorstel, ondertekend in de wet in maart vorig jaar , maakte het verplicht voor alle restaurants met meer dan 20 locaties om de calorie- inhoud van alle gerechten op menu's of militairen stations ( zoals in een buffet instelling) weer te geven en meer diepgaande voeding hebben statistieken beschikbaar voor de klant te allen tijde. Deze eisen gelden ook voor automaten . Helaas , zo veel als de obesitas-epidemie in dit land kost ons , zowel financieel als sociaal , niet iedereen is aan boord met de nieuwe plannen . Ik wil graag belachelijk argument van de oppositie tegen de nieuwe wetten te benadrukken en ook delen een aantal gerelateerde gedachten over de schadelijke mindset bezeten door veel Amerikanen ten aanzien van de discussie over de juiste voeding en de relatie tot het openbaar health.The belangrijk argument leidt het verzet tegen menu etikettering in restaurants is dat sommige mensen gewoon niet weten wat ze eten . Zij geven de voorkeur zalig onwetend van de inhoud van hun maaltijden te zijn . Ze hebben vaak openlijk verklaren dat ze niet willen 'schuldig' over wat ze hebben voor de lunch voelen . Helaas is dat een argument van lafheid en , tegelijkertijd , probeert degenen die willen dat de informatie gemakkelijk verkrijgen voorkomen. Voor mij , het is verwant aan wat je vaak ziet op de tv-show " Intervention " dat drugs-en alcoholverslaafden profielen voor, tijdens , en na een familie interventie om hun verslaving te genezen . Wanneer geconfronteerd met de schade die zij doen om zichzelf en anderen , de verslaafde vaak botweg ontkent het bestaan ​​van een probleem en wordt extreem defensief , zelfs tot het punt van fysieke agressie . In dezelfde geest , mensen die eten schaamteloos schadelijke eten over het algemeen weten wat ze doen om zichzelf en , indien ze beschouwd als het voor een minuut , zou zien hoe hun acties invloed hebben op het welzijn van het land in het algemeen. Wanneer blijkt de feiten , maar ze lijken te ineenkrimpen van de waarheid en het verschuilen achter het argument dat "het eten van dit voedsel een keer in de zoveel tijd is niet zo slecht . " De waarheid is dat de mensen die eigenlijk maar een keer consumeren ongezond voedsel in een terwijl het niet erg vindt de labels , omdat ze niet schuldig over wat ze eten voelen. De mensen die zich schuldig voelen zijn degenen die regelmatig te maken slechte keuzes en begrijpelijkerwijs niet willen zichzelf gezicht in de spiegel . Op het einde, hun argument houdt geen steek . Het is gewoon een poging om mee te gaan met hun comfortabele staat van ontkenning en tegelijkertijd botst op de positieve inspanningen van others.Unfortunately , de mentaliteit van "Ik wil niet weten " is alomtegenwoordig in dit land . Ik was een artikel te lezen onlangs dat de resultaten van een interessant recent onderzoek naar kinderen en adolescenten lichaamsbeweging in relatie tot georganiseerde sport gepresenteerd. De belangrijkste boodschap van het artikel was dat zelfs kinderen die op sport teams en de praktijk niet regelmatig vaak niet de aanbevolen minimale trainingstijd te realiseren . Volgens de onderzoekers , vaardigheidstrainingen en andere relatief passieve activiteiten gedomineerd vele team practices.Despite de intrigerende resultaten en de nuttige adviezen als gevolg van de studie , een groot deel van de publieke reacties op het artikel waren defensief en negatief . Er waren klachten dat de lezers werden opgeroepen "slechte ouders " en dat " wetenschappers moeten stoppen met ons te vertellen hoe we onze kinderen op te voeden . " Deze argumenten zou kunnen ( hoewel waarschijnlijk niet ) zinvol in een samenleving die zich succesvol op het verhogen van gezonde kinderen had bewezen . Echter , in een land waar bijna een kwart van de kinderen overgewicht of obesitas , hebben we alle hulp die we kunnen krijgen . Nogmaals, het protest tegen de wetenschappers te adviseren ouders en binnendringen in persoonlijke zaken is , ik zou moeten aannemen , voornamelijk afkomstig van ouders die gewoon niet willen worden geconfronteerd dat de feiten over de gezondheid van hun kind en hun ouderschap misstappen . Ouders die daadwerkelijk uit te kijken naar de belangen van hun kinderen zouden hoogstwaarschijnlijk ontvankelijk zijn voor potentieel nuttig onderzoek. Schuld als gevolg van slechte keuzes in het ouderschap is geen goede reden op te geven streven naar verbetering. Als je slap uit en doe de olie van uw auto niet veranderen voor 7000 mijl , "binnenkort verandering olie" het negeren van licht is niet van plan om het probleem op te lossen . Je moet gewoon opvoeren en ververs de olie . Niet verschuilen achter excuses en ontwijk de verantwoordelijkheid voor jezelf en je kinderen . Neem een ​​positieve houding ten opzichte van nieuwe wetenschappelijk begeleide advies en zet de aanbevelingen in actie om uw gezin gelukkiger en healthier.Denial is niet het antwoord . Het is niet een goede reden om te betogen tegen het menu etikettering en het is niet een goede reden om nieuws verkooppunten schelden voor het communiceren van de resultaten van de laatste gezondheid gerichte onderzoek. Ons succes als natie en als soort is voornamelijk afkomstig van progressieve acceptatie van nieuwe technologie en informatie . De wereld is niet plat , mijn vrienden . En ons land is niet gezond . Profiteer van onze robuuste onderzoek en communicatie systemen en gebruik ze als instrumenten om uzelf en uw gezin te begeleiden naar een gezonder leven . Accepteer je fouten uit het verleden en gaan naar betere gewoonten. U kunt positieve veranderingen , ongeacht uw huidige situatie. Maar de eerste stap , zoals ze zeggen , is om toe te geven dat je een probleem hebt
Door: . Rob Bent of Nutrition Perfected