Wat goed is voor het lichaam is ook goed voor de geest. Dat is de conclusie van een 2010 multistudy analyse uitgevoerd door onderzoekers van de Universiteit van Essex in het Verenigd Koninkrijk Hun doel was om het effect van " groene oefening" beoordelen - wat betekent oefening in de aanwezigheid van de natuur - op de stemming en gevoel van eigenwaarde als gemeten door middel van een gestandaardiseerd middel van zelfrapportage . Zij vonden dat intense korte duur oefening in de buitenlucht verbetert zowel het gevoel van eigenwaarde en stemming, ongeacht de locatie , geslacht, leeftijd , gezondheid of zelfs de intensiteit en duur van de training . Verbeteringen stemming waren het grootst in reactie op licht krachtige activiteit , terwijl het geesteszieken meldde de grootste verandering in het gevoel van eigenwaarde .
Depressie
Run twee mijl en bel me de ochtend. Het is niet uit te rekken te veel om te zeggen dat zou een recept geschikt voor sommige mensen die lijden aan een depressie ook. Zoals gemeld in 2007 in " Psychosomatische Geneeskunde , " onderzoekers voerden een gerandomiseerde gecontroleerde studie van 202 volwassenen gediagnosticeerd met een ernstige depressie tot de effecten van lichaamsbeweging te testen. De patiënten werden ingedeeld in vier verschillende behandelingen, waaronder binnen-en groepsoefeningen regimes , antidepressiva en een placebo . Zij vonden dat alle behandelingen hadden hogere tarieven van de remissie ( 40-47 procent) dan degenen die een placebo ( 31 procent ) , met een responstijd op aërobe oefening vergelijkbaar met die van medicatie .
Pleasure
Volgens David Linden , Ph.D., hoogleraar neurologie aan de Johns Hopkins University en auteur van " The Compass of Pleasure , " er zijn op korte termijn als lange termijn voordelen van oefening, die slechts een uur of twee duren. Deze omvatten minder angst, minder gevoeligheid voor pijn en de bekende "high runner's . " High is
Runner 's High
Runner's echt. Dat is de conclusie van een studie van 2008 gemeld in het tijdschrift " Cerebral Cortex " waarin 10 getrainde mannelijke atleten werden geëvalueerd voor en na het uitvoeren met behulp van positron emissie tomografie , of PET , scans van de hersenen. Zij vonden dat wijdverspreide gebieden van de hersenen , de binding van een chemische stof die werkt op dezelfde wijze als natuurlijk voorkomende opioïden significant af, hetgeen betekent dat meer van de hersenen opioïden beschikbaar waren en actief . De runners ' zelf-gerapporteerde euforie ratings zijn omgekeerd gecorreleerd met de hoeveelheid opioïdbinding in hun hersenen . De auteurs beweren hunner is het " eerste studie aan te tonen dat afgifte van endogene opioïden in de hersenen na langdurige fysieke inspanning nauw gecorreleerd aan euforie runner's te bieden . "