De onderzoekers bestudeerden stukken gezond prostaatweefsel en prostaatweefsel met kanker van ruim 250 mannen. Door te zoeken naar abnormale chromosomen en de activiteit te meten van 100 verschillende genen gelinkt aan prostaatkanker, konden de tumoren in vijf groepen verdeeld worden. Elk type heeft een andere genetische vingerafdruk.

Het gedrag van de kanker is hierdoor beter te voorspellen dan tests die de dokter kan doen, zoals de Psa-test, een bloedtest die het prostaat-specifiek antigeen meet, en het bepalen van de Gleason score, waarmee kankercellen worden gegradeerd. De ontdekkingen uit het onderzoek moeten nog worden bevestigd na onderzoek op een grotere groep mannen.

“De volgende stap is het zoeken van bevestiging in grotere studies en verder te zoeken in het moleculaire gedeelte van de specifieke kankertypes”, zegt onderzoeker Lamb. “Door meer onderzoek te doen naar hoe de verschillende  typen kanker zich gedragen, kunnen we mogelijk effectievere manieren ontwikkelen om patiënten met prostaatkanker te behandelen.”

Prostaatkanker is de meest voorkomende kanker bij mannen in Groot-Britannië, met ongeveer 41.700 gevallen elk jaar. Ongeveer 10.800 mensen overlijden jaarlijks aan de ziekte.

“De uitdaging ligt bij het feit dat prostaatkanker zich kan gedragen als een kitten dat langzaam groeit en weinig problemen veroorzaakt, of als een tijger die agressief rondrent en onmiddellijke behandeling vereist”, zegt Malcolm Mason, prostaatkankerexpert bij Cancer Research UK.

Op dit moment zijn die vormen nog niet te onderscheiden. “Een deel van de mannen krijgt nu een behandeling die zij niet nodig hebben, met vervelende bijwerkingen tot gevolg. Anderen kunnen weer profiteren van een zwaardere behandeling.”

Als de resultaten ook na een langere testperiode in stand blijven, kan dit de hele behandelmethode op de schop gooien, zegt Mason. “Een effectievere behandeling helpt bij het redden van levens en het verbeteren van de kwaliteit van leven van patiënten.”