“De lijst heeft echt veel impact, het is een landelijk waarschuwingssysteem. Het wordt lastiger om je ergens te verzekeren. Verzekeraars kunnen je weigeren. Bij sommige verzekeraars kan het nog wel, maar dan bijvoorbeeld tegen hogere premies of andere voorwaarden.”

In de meeste zaken van fraudepleging ging het om gesjoemel bij claimen, bijvoorbeeld van schade door diefstal terwijl er helemaal niets gestolen is. Een fraudeur komt in het landelijk waarschuwingssysteem van de verzekeraars, als hij of zij daar nog steeds over blijft liegen ook als het bewijs daarvoor is geleverd vanuit de verzekeraar.

“Het kan zijn dat je per ongeluk een schadeclaim indient van een laptop die 800 euro was, terwijl hij eigenlijk 400 euro kostte. Als de verzekeraar hier achterkomt en je blijft bij het standpunt dat het 800 euro was, dan kan je zeker op de lijst terecht komen. Geef je snel toe, dan kom je er ook makkelijker onder uit”, legt de woordvoerder uit. 

“We ontdekken de meest bizarre gevallen. Een voorbeeld is een dame die voor 7.000 euro zei te zijn bestolen tijdens haar vakantie in Australië. Onder andere een dure Gucci tas zou haar zijn ontvreemd. Later vonden wij een foto van de dame met de tas op Schiphol, na afloop van haar reis. Zo’n geval zou al op de lijst terecht kunnen komen.”

Een hoger aantal vissen zorgt er volgens de onderzoekers voor dat mensen langer hun aandacht erbij konden houden en hun humeur verbeterde.

“Vissenkommen en aquariums worden vaak geassocieerd met pogingen om patiënten van dokters en tandartsen rustiger te krijgen”, zegt onderzoekster Deborah Cracknell. “Deze studie levert nu ook het bewijs dat het kijken naar vissen een positieve impact kan hebben.”

De onderzoekers kregen de unieke mogelijkheid om hun studie in het National Marine Aquarium in Plymouth uit te voeren. In de tank van ruim 550.000 liter werden vervolgens steeds nieuwe vissoorten toegevoegd.

Ondertussen konden ze het humeur, de hartslag en bloeddruk van deelnemers monitoren en veranderingen opmerken als er meer vissen aan het aquarium werden toegevoegd.

“Waar de meeste publieke aquariums zich focussen op hun onderwijzende doel, suggereert onze studie dat zij ook voor andere onontdekte voordelen zorgt”, zegt onderzoekster Sabine Pahl. “Op momenten van veel stress en drukbevolkte steden kunnen aquariums misschien een rol spelen in het vinden van rust en kalmte.”

Hoewel de precieze oorzaak van type 1 diabetes nog niet bekend is, wordt het gezien als een auto-immuunziekte, waarbij het eigen afweersysteem per abuis gezonde cellen aanvalt en vernietigt. Die verwarring wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een infectie en/of onbekende factoren en leidt uiteindelijk tot een verlaagde of compleet gestaakte insulineproductie.   

Tijdens het nieuwe onderzoek bestudeerden de wetenschappers de zogenaamde T-cellen (die het immuunsysteem reguleren) bij muizen met suikerziekte. Ze ontdekten dat deze T-cellen bij diabetes geen beschermende ontstekingsremmende eiwitten (zoals het eerdergenoemde IL-35) meer aanmaken, maar juist ontstekingsbevorderende eiwitten produceren.

“Dit suggereert dat de ‘goeien’ zijn veranderd in ‘slechteriken’ in een vroege fase van type 1 diabetes, en dat ons immuunsysteem daarom de bètacel vernietigt”, zegt onderzoeker Kailash Singh.

Daarnaast werd ontdekt dat de diabetespatiënten onder de muizen aantoonbaar minder IL-35 in hun lichamen hebben dan gezonde soortgenoten.

Vervolgens werd onderzocht of het toedienen van IL-35 de ontwikkeling van type 1 diabetes kan onderdrukken of al gevestigde diabetes kan genezen. Dat bleek het geval.

Opvallend is verder dat bij muizen die op dat moment al twee opeenvolgende dagen diabeet waren, injecties met IL-35 het bloedsuikerniveau normaliseerden.

Volgens de onderzoekers bieden hun resultaten “veelbelovende” aanknopingspunten voor nader onderzoek naar het gebruik van IL-35 voor de behandeling van type 1 diabetes bij mensen. Ook levert het nieuwe aanwijzingen op voor de vraag waarom T-cellen in het immuunsysteem het ontstaan van de ziekte niet voorkomen.

De onderzoekers bestudeerden stukken gezond prostaatweefsel en prostaatweefsel met kanker van ruim 250 mannen. Door te zoeken naar abnormale chromosomen en de activiteit te meten van 100 verschillende genen gelinkt aan prostaatkanker, konden de tumoren in vijf groepen verdeeld worden. Elk type heeft een andere genetische vingerafdruk.

Het gedrag van de kanker is hierdoor beter te voorspellen dan tests die de dokter kan doen, zoals de Psa-test, een bloedtest die het prostaat-specifiek antigeen meet, en het bepalen van de Gleason score, waarmee kankercellen worden gegradeerd. De ontdekkingen uit het onderzoek moeten nog worden bevestigd na onderzoek op een grotere groep mannen.

“De volgende stap is het zoeken van bevestiging in grotere studies en verder te zoeken in het moleculaire gedeelte van de specifieke kankertypes”, zegt onderzoeker Lamb. “Door meer onderzoek te doen naar hoe de verschillende  typen kanker zich gedragen, kunnen we mogelijk effectievere manieren ontwikkelen om patiënten met prostaatkanker te behandelen.”

Prostaatkanker is de meest voorkomende kanker bij mannen in Groot-Britannië, met ongeveer 41.700 gevallen elk jaar. Ongeveer 10.800 mensen overlijden jaarlijks aan de ziekte.

“De uitdaging ligt bij het feit dat prostaatkanker zich kan gedragen als een kitten dat langzaam groeit en weinig problemen veroorzaakt, of als een tijger die agressief rondrent en onmiddellijke behandeling vereist”, zegt Malcolm Mason, prostaatkankerexpert bij Cancer Research UK.

Op dit moment zijn die vormen nog niet te onderscheiden. “Een deel van de mannen krijgt nu een behandeling die zij niet nodig hebben, met vervelende bijwerkingen tot gevolg. Anderen kunnen weer profiteren van een zwaardere behandeling.”

Als de resultaten ook na een langere testperiode in stand blijven, kan dit de hele behandelmethode op de schop gooien, zegt Mason. “Een effectievere behandeling helpt bij het redden van levens en het verbeteren van de kwaliteit van leven van patiënten.”

De online datingsite onderzocht ook hoe mannen en vrouwen tijd maakten tijdens de zomer om hun minnaar te ontmoeten. Bij een derde (32 procent) van de ondervraagden zegt dit te doen door de kinderen naar een zomerkamp of andere zomeractiviteit te sturen.

Ruim een kwart (28 procent) brengt de kinderen naar de grootouders, 24 procent van de mannen en vrouwen gebruikt het smoesje te druk te zijn op werk en 16 procent wacht tot de partner druk is met zijn of haar zomeractiviteiten.