Amsterdams eiland krijgt kunstwerken om in te kamperen

Kunstenaars, ontwerpers en architecten hebben hier veertien bijzondere objecten gebouwd die samen drie maanden lang een alternatieve camping vormen.

Zo is de Val Ross een oude veevoedersilo met een klein raampje waardoor je de sterrenhemel kunt zien, is er een Trampotent en heb je in de Superfire een door vuur verwarmd bed.

Zoals op iedere camping is er ook een sanitairgebouw. Maar in dit geval wel een heel bijzondere. Kunstenaar Joep van Lieshout bouwde een Tribal Toilet Tower, waar men kan douchen met gefilterd water uit het aangrenzende IJmeer. Hergebruik van oude materialen staat bij de kunstwerken centraal.

Initiatiefnemers Annette van Driel en Francis Nijenhuis, beiden woonachtig op IJburg, gaan al jaren met elkaar en hun gezinnen kamperen en hadden ooit de wens samen een camping te beginnen in Italië of Frankrijk. ”Maar stiekem wisten we dat dat er waarschijnlijk nooit van zou komen’’, zegt Van Driel.

”En op een nacht dacht ik, waarom beginnen we geen camping hier op het Centrumeiland?’’ Maar alleen een camping leek haar niet interessant genoeg. ”We wilden er meer mee doen, mensen trekken die hier normaal niet komen.’’

Het idee voor de kunstwerken ontstond en volgens Van Driel is het nu vooral een tentoonstelling met de camping op de achtergrond.


Meer kunstwerken

Hoewel het idee aanvankelijk bedoeld was voor de nog niet bebouwde landtong op Centrumeiland lukte dat niet meteen. Daarom organiseerden de twee in 2013 een eerste editie in Amsterdam-Noord. Dit bleek een groot succes.

De nieuwe UrbanCampsite telt meer kunstwerken en een uitgebreider programma met workshops, kampvuursessies en een openluchtfilm.

De openluchttentoonstelling moet naast campinggasten een zo’n breed mogelijk publiek trekken. Doel is om bezoekers een andere kijk te geven op de omgeving.

”Waar eerst niets was, is opeens kunst en leven”, stellen de bedenkers. Aangezien alle kunstwerken ook voor iedereen van binnen te zien zijn, is het terrein open van 10.00 tot 18.00 uur, zodat de slaapgasten niet voor dag en dauw worden gestoord door nieuwsgierige ogen.

‘Veel mensen vergissen zich in wat ze gelukkig maakt’

Dat zegt althans ‘geluksexpert’ Paul Dolan, professor aan de Londense School of Economics, zondag in een interview met de Britse krant The Telegraph.

Dolan, die ook werkzaam is als adviseur van de Britse regering, stelt dat geluk in een kleinere hoek zit dan men vaak denkt. Het lijkt misschien dat een promotie op het werk voor een goed gevoel zal zorgen, maar in werkelijkheid leidt die vaak tot langere werkuren en meer stress, zo betoogt Dolan.

“Een wereldreis brengt vaak heimwee met zich mee. En onderzoek wijst uit dat extreem veel geld verdienen ook niet leidt tot geluk.”

In plaats van dergelijke grote dingen moet geluk volgens de Britse professor eerder worden gezocht in gebeurtenissen dichter bij huis, waarvan hij er vijf formuleert: luisteren naar favoriete muziek, vijf minuten langer bij een geliefde blijven, naar buiten gaan, iemand helpen en iets nieuws ondernemen.

“Het is belangrijk om niet te veranderen wat je denkt, maar te veranderen wat je doet”, zegt Dolan. “Luisteren naar muziek die je mooi vindt heeft een enorm effect op je gemoed. Er is niets anders dat je brein zo kan prikkelen als mooie muziek.”

Over het helpen van anderen zegt de Brit: “Dat is een heel egoïstische bezigheid. Het is een bron van geluk voor jezelf. Help maar eens een willekeurig iemand, en kijk wat er met je gebeurt.”

Dubai legt fietspad aan in woestijn

Het 23 kilometer lange fietspad moet in augustus af zijn en de inwoners en toeristen ertoe verleiden vaker de fiets te pakken, in het woenstijnstaatje waar de temperaturen gemakkelijk kunnen oplopen tot 50 graden.

Dubai wil in de toekomst meer fietspaden gaan aanleggen.

“Deze paden zijn bedoeld voor milieuvriendelijke mobiliteit en komen in alle delen van het emiraat”, zei de directeur van wegen- en transportdienst tegen de nieuwssite UAE News. Hij sprak ook van “het strategische doel om mensen gelukkiger te maken”.

Dubai legde eerder ook al een indoor skibaan aan om toeristen te lokken.

‘Half miljoen mensen wordt structureel gepest op werkvloer’

Dat stelt zondag de stichting Pesten op de Werkvloer, die dit probleem probeert te bestrijden.

Mensen die op hun werk worden gepest praten daar liever niet over. Niet tegen hun baas, niet tegen collega’s en zelfs niet tegen hun partner.

“Dat laat je jezelf toch niet gebeuren, is wat je te horen zult krijgen”, zegt vooorzitter Laura Willemse. En de gevolgen zijn doorgaans ernstig. “Depressies, posttraumatische stressstoornis en zelfmoord: het komt allemaal voor. Pesten is meer dan zout in de koffie doen. Het is vaak uitschelden, intimideren en isoleren.”

Zij en twee collega-ondernemers zetten drie jaar geleden een website op, een soort kennisportaal met informatie en een besloten forum voor de slachtoffers van pesten. Dat bleek zo’n succes dat ze er anderhalf jaar geleden een stichting van maakten die geheel wordt gerund door vrijwilligers, zonder subsidie.


Taboe

Inmiddels is er veel aandact voor het onderwerp. Minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid geeft maandag het startschot voor een landelijke campagne tegen pesten op het werk. Dat doet hij in het Amphia Ziekenhuis in Breda, dat een gedragscode heeft ontwikkeld om het gepest tegen te gaan.

Volgens Willemse is het niet alleen voor de werknemer een taboe om toe te geven dat hij of zij het pispaaltje is, ook de werkgever loopt er niet graag mee te koop. “Bedrijven komen er niet actief mee naar buiten. Dat is op zich weer een taboe.”


Schrijnende gevallen

In de drie jaar dat de website bestaat, is Willemse veel schrijnende gevallen tegengekomen. ”Het komt overal voor”, zegt ze. In de bouw bijvoorbeeld. “Feit is dat vooral tijdelijke krachten vaak worden gepest. In de bouwsector werken er nogal wat. Maar ook in de ambtenarij komt pesten veel voor.”

In het onlinemagazine dat de stichting uitgeeft, zegt ambtenaar André: “Ik werd stelselmatig genegeerd en in een kwaad daglicht gezet, maar het ging zo geniepig dat het moeilijk was om dat te bewijzen. Ik werd er spuugonzeker van. Helemaal omdat er tegen een andere collega die tegelijk met mij nieuw was begonnen, wel aardig werd gedaan.”

Willemse benadrukt dat haar stichting en de website geen hulpverlening bieden.”We zijn geen psychologen. We bieden een luisterend oor aan degenen die gepest zijn of worden, die vaak een flinke emotionele knauw krijgen van het vervelende en soms zelfs pijnlijke gedrag van hun collega’s.”

Brilletje van Tsjechov gekozen tot beste reisboek van 2014

Dit maakt juryvoorzitter Andrée van Es zondagochtend bekend in het tv-programma VPRO Boeken.

In het bekroonde boek vertelt Krielaars hoe hij zijn literaire held Anton Tsjechov achterna reist door Rusland. Krielaars sprak met arbeiders, winkeliers en boeren in een poging de ‘Russische ziel’ te doorgronden.

”Dankzij zijn oog voor kleine verhalen, die hij optekent in een soepele, vitale stijl, weet Krielaars de voor ons zo ondoorgrondelijke Russische ziel te verklaren zonder te vervallen in voorspelbaar pessimisme”, aldus het juryrapport.

Krielaars kreeg de prijs vanwege de ”virtuoze manier” waarop hij heden en verleden, literatuur en politiek en grote en kleine levens tot een ”prachtig portret van de moderne Rus wist te smeden”.

Tot de andere genomineerden behoorden Terug naar Timboektoe van Gerbert van der Aa, De vloek van de Nijl van Koert Lindijer, Ex van Peter Vermeersch en De correspondent van Pieter Waterdrinker.

De jury van de Bob den Uyl Prijs bestond uit schrijfster Manon Uphoff, politicoloog Rosan Smits, arabist/journalist Rena Netjes, schrijver/journalist Alexander Reeuwijk, en werd voorgezeten door Andrée van Es van de Nationale Unesco Commissie.

De in 2004 ingestelde Bob den Uyl Prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan het beste journalistieke of literaire reisboek. Eerdere prijswinnaars waren onder anderen Cees Noteboom voor Scheepsjournaal en Lieve Joris voor Op de vleugels van de draak. De prijs is vernoemd naar Bob den Uyl (1930-1992), een Nederlandse schrijver van vooral korte verhalen.

Peking verhoogt boetes roken in openbaar fors

De Chinese miljoenenstad verhoogt de boetes op roken in het openbaar vervoer, restaurants en kantoren naar 200 yuan, omgerekend ongeveer 30 euro. Nu is dat nog zo’n anderhalve euro.

Wie drie keer wordt betrapt op het roken van een sigaret in verboden gebied, wordt met naam en toenaam op een website van de overheid genoemd.

Ook mag er geen tabak meer verkocht worden binnen een straal van honderd meter van basisscholen en crèches. Roken rondom scholen en ziekenhuis is helemaal verboden. Peking komt daarmee tegemoet aan de flinke anti-tabakslobby. China is ‘s wereld grootste consument van tabak.

Bedrijven moeten er zelf zorg voor dragen dat op eigen terrein niet meer gerookt wordt.

“Het personeel van restaurants heeft de plicht mensen te weerhouden van roken”, aldus de commissie voor gezondheid en familie. Wordt er toch gerookt bij een bedrijf, dan staat daar bij controle een boete tot omgerekend ruim 1.400 euro tegenover.

Buitenlandse Zaken geeft meer negatieve reisadviezen af

Dat blijkt zaterdag uit een vergelijking die de NOS heeft gemaakt tussen de reisadviezen van het ministerie van Buitenlandse Zaken in 2010 en 2015.

In 2010 waren zes landen zo onveilig dat Buitenlandse Zaken adviseerde om er helemaal niet naartoe te gaan. Nu geldt dit advies voor dertien landen, zoals Jemen, Libië, Sierra Leone en Syrië.

Oorzaken van de toegenomen onveiligheid zijn de Arabische lente, de opkomst van islamitische groeperingen als Islamitische Staat en Boko Haram, natuurgeweld en ziektes.


Goed voorbereiden

Met een reisadvies kunnen Nederlandse reizigers zich beter voorbereiden op veiligheidsrisico’s tijdens een buitenlands verblijf.

Het ministerie maakt de afweginng op basis van de risico’s die Nederlanders mogelijk lopen als zij naar het land in kwestie reizen. Zo wordt er gekeken hoe groot de kans is op ontvoeringen, gewapende overvallen, bomaanslagen, natuurrampen of oorlogsgeweld.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken werkt samen met ambassades, inlichtingendiensten, lokale autoriteiten en andere partijen om een reisadvies te maken.

Liefdesslotjes verdwijnen definitief van brug Parijs

Maandag komt er een eind aan dat romantische gebruik, als de Franse hoofdstad de relingen bevrijdt van de hangsloten, die de brug zo belasten dat die langzaam afbrokkelt.

De brug gaat een week dicht om het werk te kunnen uitvoeren. Daarna krijgen kunstenaars de ruimte om gedurende de zomer iets moois van de Pont des Arts te maken. In de herfst krijgt de brug met nieuwe verlichting definitief een nieuw uiterlijk, meldt Le Figaro vrijdag.

De brug werd in juni 2014 korte tijd afgesloten toen een deel van de reling was afgebroken door het gewicht van de vele metalen sloten.

Video: Hek met liefdessloten valt van brug in Parijs in 2014

De Pont des Arts is niet de enige brug in Parijs die is volgehangen met slotjes. Vooral de Pont de l’Archevêché, bij de kathedraal Notre Dame, is populair.

Burgemeester Anne Hidalgo vindt de veiligheid van de Parijzenaars en de toeristen in de stad belangrijker dan de romantiek, maar heeft wel opdracht gegeven om een alternatief te vinden voor mensen die elkaar in de stad van de liefde eeuwig trouw willen beloven.

Uitkijkpunt One World Trade Center opent voor publiek

Het observatiedek ligt op de 100e, 101e en 102e verdieping van het gebouw in New York op ongeveer 381 meter hoogte.

Naast het observatiedek, is er ook een restaurant en een evenementenruimte in de verdiepingen verwerkt. Kaarten voor het uitkijkpunt kosten 32 dollar (29 euro) voor volwassenen. 

Ter ere van de opening, bracht webcambedrijf Earthcam vrijdag een timelapse-video uit van de bouw van One World Trade Center.

In 2006 werd begonnen met de bouw nadat de Twin Towers in 2001 werden verwoest door een terroristische aanslag.

Video: Timelapse van bouw One World Trade Center

Woonomgeving heeft belangrijke invloed op BMI

De resultaten van het onderzoek verschijnen vrijdag in het International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.

Meer dan 14.000 volwassenen tussen 18 en 65 jaar uit Australië, België, Brazilië, China, Colombia, Tsjechië, Denemarken, Mexico, Nieuw Zeeland, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Amerika deden mee aan de studie.

De deelnemers gaven informatie over hun woonomgeving, hun lengte en gewicht.

Drie omgevingsfactoren bleken in elk van de onderzochte landen de mate van overgewicht mede te bepalen. Mensen die in hun directe woonomgeving toegang hebben tot winkels, banken, restaurants, clubs, verenigingen en andere voorzieningen, hadden minder kans op overgewicht en obesitas.

Wonen in de stad, waar alles gemakkelijker bereikbaar is, leidt dus tot een lagere Body Mass Index (BMI) in vergelijking tot wonen aan de rand van de stad of op het platteland.


Veilig fietsen

Beschikbaarheid van veilige fiets- en wandelroutes is de tweede bepalende factor. Mensen die in hun directe woonomgeving fiets- en wandelroutes konden gebruiken in straten waar auto’s niet te snel rijden en het verkeer niet heel druk was, hadden ook een lager BMI.

Ten slotte bleek ook een groot onveiligheidsgevoel aanleiding te geven tot meer overgewicht en obesitas. Mensen die zich heel onveilig voelen in hun woonomgeving hebben dus meer kans op een hogere BMI.

Wereldwijd kan volgens de onderzoekers overgewicht en obesitas worden aangepakt door omgevingen te creëren waar winkels en andere voorzieningen gemakkelijker bereikbaar zijn, waar het veilig is om zich te voet of met de fiets te verplaatsen in het verkeer, en mensen het gevoel hebben weinig risico te lopen op misdaad.