Dit blijkt uit de jaarlijkse benchmark van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV).
In 2007 kwam 23 procent van de aanmeldingen direct van bewoners zelf. In 2014 is het aantal zelfmelders landelijk gestegen naar 45 procent. Bewoners zoeken zelfstandig naar een oplossing voor de burenoverlast, zonder zich direct als vanzelfsprekend te wenden tot instanties als de politie. Ook verwees de politie minder mensen door naar de bemiddeling.
Buurtbemiddeling
Buurtbemiddeling drijft grotendeels op de inzet van getrainde vrijwilligers. Zij helpen buren hun conflicten op te lossen. Bewoners kunnen een beroep doen op de hulp van buurtbemiddelaars in 216 gemeenten.
In totaal kwamen er in 2014 bij de buurtbemiddelingsorganisaties 12.000 meldingen van burenoverlast binnen, een stijging van circa 10 procent ten opzichte van een jaar eerder. Daarvan bleek 90 procent geschikt voor een bemiddelingstraject. Landelijk werd in 2014 gemiddeld 68 procent van de zaken opgelost.
Volgens Frannie Herder, adviseur bij het CCV, groeit ook het aantal vrijwilligers die voor zichzelf een rol als bemiddelaar zien weggelegd. “In 2007 waren er 1.000 buurtbemiddelaars actief en dat zijn er in 2014 meer dan 2.700. Allemaal mensen die zich belangeloos willen inzetten om burenruzies te helpen oplossen”, aldus Herder.
Overlast
Veruit de meeste klachten gaan over geluidsoverlast door hard praten, luidruchtig gedrag en harde muziek. Overlast vanuit de tuin komt ook vaak voor. Het gaat dan bijvoorbeeld om ruzie door overhangende takken en rookoverlast door een barbecue of vuurkorf. Daarnaast zorgen huisdieren vaak voor klachten.