“Het aantal slakken is misschien wel iets groter, omdat het vochtiger is dan normaal en dat voor hen gunstig is”, vertelt Adriaan Gmelig Meyling van Stichting Anemoon. “Maar het is geen abnormale situatie.”
Ook in andere jaren waarbij er sprake was van een zachte winter en vochtig weer, komt het voor dat er meer slakken zichtbaar zijn. “Slakken gaan dan meer kruipen. Zodra het straks weer warm wordt en er weinig regenbuien zijn, dan verstoppen ze zich weer.”
Volgens slakkendeskundige en onderzoeker bij de VU Joris Koene hebben de locaties waar slakken worden aangetroffen ook invloed op het beeld bij mensen. “Misschien dat het in een stad of dorp wat meer opvalt, doordat je er dan ineens overheen loopt. Ik denk niet dat je dat meteen een plaag moet noemen.”
‘Tuin kaalvreten’
Het opeten van de planten in tuinen wordt door veel mensen ervaren als een nadeel, hoewel volgens Gmelig Meyling niet iedere slak zich daaraan schuldig maakt. “Het hangt heel erg af van het soort slak. Er zijn maar een paar van de 150 soorten slakken die heel heftig aan je planten knabbelen. Vrijwel alle andere soorten beschadigen je planten niet.” Het gaat hierbij vooral om de segrijn- en grote naaktslakken.
“Iedereen is altijd heel erg gefixeerd om te letten op de soorten slakken die in hun nadeel zijn, maar alle andere soorten kennen ze niet”, aldus de weekdierenkenner. Koene zegt dat slakken ook een nuttige functie kunnen bieden voor de compostering.
Stichting Anemoon houdt met behulp van zo’n zeshonderd vrijwilligers de populaties van weekdieren in Nederland in de gaten. Volgens Gmelig Meyling zijn er een aantal “vredelievende” manieren om slakken te bestrijden. “Als ze jong zijn, kunnen ze worden opgegeten door padden. Wanneer ze groter worden, zoals de grote naaktslak, dan hebben ze vrij spel. Je kunt ze dan nog weglokken door op bepaalde plekken in de tuin kroppen sla neer te leggen.”
Eten
In Zuid-Europese landen staan in restaurants met enige regelmaat slakken op het menu. Het is niet ondenkbaar om de slakken die te vinden zijn in de tuin ook zelf op te eten. “Het is een alternatieve vorm van proteïneconsumptie, net als het eten van mosselen. We kunnen niet alle slakken die we op straat zien eten, maar een paar soorten huisslakken wel. In de Méditerranée zitten ze daar ook gewoon door de pasta”, aldus Koene.
Ook Gmelig Meyling stelt dat de segrijnslakken, het soort dat onder meer in tuinen te vinden is, daarvoor gebruikt kunnen worden. “Daar zijn wel recepten voor op internet te vinden. Ik ken alleen nog geen mensen die dat tot nu toe al hebben gedaan.”