Dat concluderen Australische onderzoekers deze dinsdag in een overzichtsstudie, waarbij 38 onderzoeken, die tussen 1995 en 2015 zijn gedaan, zijn doorgenomen.
Er werden gegevens van 1,2 miljoen patiënten bekeken. De resultaten zijn in het vakblad International Journal for Quality in Health Care gepubliceerd.
De onderzoekers van de University of New South Wales benadrukken dat er geen definitie op te stellen is voor ‘zinloos behandelen’. Er is tijdens het onderzoek gekeken naar ethische dilemma’s bij het behandelen van een patiënt die in zijn of haar laatste levensfase zit.
Nederland
Kees Punt, hoogleraar medische oncologie in het AMC in Amsterdam, vertelt aan de Volkskrant dat de resultaten van het onderzoek niet geheel overeenkomen met de praktijk in Nederlandse ziekenhuizen. “De onderzoekers in deze studie hebben het onder meer over doorbehandelen zelfs als de patiënt dat niet wil. Dit laatste is in Nederland erg ongewoon, in ieder geval bij het behandelen van kanker.”
“Artsen bespreken met een patiënt wat er mogelijk is en besluiten mét de patiënt wat hem of haar past. Ik denk dat we in Nederland ten opzichte van sommige andere landen meer gewend zijn om als arts met een patiënt over de dood te praten, en de uitkomsten van een toekomstige behandeling in dat perspectief te plaatsen.”
Palliatieve zorg
In mei 2015 stelde staatssecretaris Martin van Rijn (Volksgezondheid) 51 miljoen euro beschikbaar voor de zorg voor mensen in de allerlaatste fase van hun leven. Daarbij wordt ook de zogeheten palliatieve zorg dichter bij huis georganiseerd, zodat terminale patiënten langer thuis kunnen blijven en eventueel daar kunnen sterven.
Van Rijn vindt het aanbod van palliatieve zorg goed, maar het gaat niet genoeg van de behoeften van de patiënt zelf uit. Ook is de zorg te versnipperd, wisselend van kwaliteit en niet altijd goed toegankelijk.