De universiteit van Cambridge onderzocht 54 mensen op hun smaakvoorkeuren. Veertien mensen droegen het zogenaamde MC4R-gen, twintig kampten met overgewicht en de overige twintig hadden een normaal gewicht.
De deelnemers werd onbeperkte porties van het gerecht kip korma aangeboden in drie verschillende ‘smaken’. De drie varianten verschilden niet in uiterlijk en zo min mogelijk in smaak, maar bevatten wel uiteenlopende hoeveelheden vet. Er was een variant met weinig vet, een variant met de gebruikelijke hoeveelheid vet voor het gerecht en een extra vette variant.
De 54 deelnemers aten ongeveer evenveel, maar de mensen met het afwijkende gen kozen vrijwel allemaal voor de vette variant. De andere veertig mensen kozen voor de andere varianten.
Zoet
Dit effect trad niet op bij zoetigheid: de deelnemers werd ook drie varianten van een pudding voorgelegd. De zoetste pudding werd door de mensen met het gen niet gekozen als de lekkerste.
“Vaak eten we voeding waar niet alleen veel vet in zit, maar ook veel suiker. Door op deze verschillende voedingsstoffen te testen met deze specifieke groep kunnen we aantonen dat er allerlei connecties in het brein reguleren welke smaken mensen liever hebben”, aldus hoofdonderzoeker Sadaf Farooqi tegen BBC.
De onderzoekers benadrukken dat hun bevindingen geen bewijs zijn dat mensen met het gen hulpeloos zijn in hun drang naar vet. Volgens de onderzoekers is het ook voor hen belangrijk niet toe te geven aan dergelijke voorkeuren.