Omdat veel mensen wellicht moeite hebben met het integreren van zeewier in hun dieet, beantwoordt NU.nl in samenwerking met Lisette Kreischer vier vragen over de zeegroente.

Kreischer was al op jonge leeftijd bezig met de plantaardige keuken en schreef twee boeken over zeewier: Non fish a li cious en Groente uit zee.

Hoe moeten we zeewier eten?

“Ik ben er voor mijn boeken mee gaan experimenteren en ik moet zeggen: het is voor velen een lastig smaakje. Je mond trekt echt een beetje scheef als je het puur eet, je zou het kunnen omschrijven als ‘heel veel oceaan’.

Je zou zeewier echt moeten gebruiken voor het verrijken van je gerechten. Om een paar voorbeelden te noemen: ik heb samen met Mark Kulsdom The Dutch Weed Burger ontwikkeld: een plantaardig product, verrijkt met zeewier. Afgelopen week hebben we een nieuw product gelanceerd, genaamd ‘Seawharma’. Dat is gemaakt van seitan en verrijkt met kruiden en zeewier uit de Oosterschelde.”

Hoe gezond is zeewier?

“Het is heel gezond. Er zit veel proteïne in: als je het zou telen in zeegebieden die samen vier keer zo groot zijn als Portugal, heb je genoeg eiwitten voor 9 miljard mensen. Het bevat ook relatief veel jodium, waardoor je dankzij zeewier geen gejodeerd zout of brood meer nodig hebt.

En dan bevat zeewier nog omega 3. Veel mensen halen hun omega 3 uit vis, maar het is niet iets dat vissen van nature in zich hebben: ze krijgen het zelf ook binnen door het eten van zeewier.”

Hoe groeit zeewier?

“In principe groeit het op een ‘akker’ in de zee, hoewel ik ook al heb gehoord over teelt op het land, in bassins. Zeewier zuigt zich met een soort pootjes vast aan een oppervlak, bijvoorbeeld een touw. Vervolgens groeit het door zonlicht en nutriënten in water. De ‘bladeren’ worden eraf gehaald en daarna kan het weer opnieuw aangroeien.

Het zeewier kan direct geconsumeerd worden. Het is daarmee een potentieel nieuwe industrie die geen zoetwater of landbouwgrond nodig heeft en voedselverspilling kan voorkomen. Omdat zeewier zeer eiwitrijk is, is het een goede vleesopvolger.

Er zijn verschillende soorten wieren, zoals kombu, een winterwier dat de hele winter nodig heeft om te groeien. Zeesla daarentegen is een zomerproduct, dat woekert net zo hard als brandnetel. Dan heb je nog nog types kombu, zoals suikerwier, dat bekend staat als ‘king of the sea’, omdat het zo sterk is en al eeuwen wordt gebruikt in de Japanse keuken.

Wat we nu moeten doen, is zoeken naar gebieden in zee die schoon zijn. Zeewier is als een spons en absorbeert alles. De oceaan is de afgelopen decennia snel vervuild geraakt en je moet het dus absoluut niet in vervuild water telen wanneer het voor consumptie is bedoeld. Het voordeel van de sponswerking van zeewier is echter dat het belangrijke grondstoffen als fosfor, dat steeds schaarser wordt, kan terugwinnen.”

Kunnen we nu met z’n allen massaal aan het zeewier?

“De miljoenen die afgelopen week zijn toegezegd, zijn een stap in de goede richting. Wat betreft het telen van zeewier loopt Nederland binnen Europa voorop. Er is heel veel aan het gebeuren, maar er móet ook nog flink wat gebeuren. Er liggen technische uitdagingen over hoe je zeewier op grote schaal offshore kan telen bijvoorbeeld.

We moeten met z’n allen naar een nieuwe mindset; die van de circulaire economie. Zeewier is daarin een hele kansrijke grondstof, het past heel goed in dat plaatje.

Wat ik wel grappig vind: de Japanners zijn al eeuwen bekend met de voordelen van zeewier; ze zijn heel slim geweest. Nederland is een handelsland, maar het zeewier hebben we tot nu toe links laten liggen. Terwijl het al die tijd voor onze neus lag te shinen.”

7 redenen om vaker zeewier te eten vind je op CookLoveShare.nl