Dat blijkt uit onderzoek dat is uitgevoerd door onderzoekers van King’s College in Londen.
Voor het onderzoek, gepubliceerd in Scientific Reports, werden er een kleine duizend 3D-scans gemaakt van de gezichten van vrouwelijke, Britse tweelingen. Met behulp van aangepaste statistieksoftware werden in deze scans duizenden gezichtskenmerken vastgesteld.
Per gezichtsscan werden de vormen van deze gezichtskenmerken gemeten. Dit resultaat werd vervolgens bij een- en twee-eiige tweelingen met elkaar vergeleken.
Genen
Door te bekijken welke gedeelten in het gezicht van eeneiige tweelingen het meest overeenkwamen met elkaar, konden de onderzoekers berekenen dat deze gedeeltes van het gezicht hoogstwaarschijnlijk hun vorm te danken hebben aan genetische invloeden.
Dit werd aangegeven met een getal tussen de nul en één. Hoe hoger het getal, hoe groter de kans dat het betreffende gedeelte van het gezicht is bepaald door genen.
Daarop hebben de onderzoekers een overzicht gemaakt, waarbij te zien is welk gedeelte van het gezicht het meest “erfelijk” is. Daaruit bleek dat het puntje van de neus, het gedeelte boven en onder de lippen, de jukbeenderen en de binnenste ooghoek in veel gevallen werden gevormd aan de hand van erfelijke invloeden.
“Het feit dat genen invloed hebben op uiterlijke kenmerken is vanzelfsprekend”, zegt hoofdonderzoeker Giovanni Montana. “Toch was het tot dusver altijd een uitdaging om te bepalen welke gedeelten in het gezicht meer vatbaar zijn voor erfelijke invloeden. Dankzij dit onderzoek zijn we daarin nu wel geslaagd. Ook is uit deze studie gebleken dat de gezichten van eeneiige tweelingen vaak variëren, ondanks dat vaak anders gedacht wordt.”