Voor het onderzoek moesten proefpersonen twee wandelfilms te zien, waarvan ze na afloop de tijdsduur moesten inschatten. De ene groep zag twee losse reizen en de andere groep zag een heen- en terugreis. 

Hoewel de afstanden even ver waren, meenden de proefpersonen die ook een terugreis zagen dat de terugreis korter duurde. Het onderzoek is gepubliceerd in Plos One. 

Een van de theoriën dat de terugreis korter lijkt te duren, is dat reizigers zich concentreren op andere dingen dan de weg waardoor de tijd sneller lijkt te gaan. Ook herkenningspunten in de reis kunnen van invloed zijn op het zogeheten ‘return effect‘. Van belang is ook dat je weet dat het om een terugreis gaat.