Onderzoekers van het Walter Reed Army Institute of Research lieten 48 gezonde vrijwilligers negen dagen in een slaaplab overnachten.
De eerste nacht mochten de deelnemers zo lang slapen als ze wilden. De vijf nachten daarna werden ze na vijf uur slapen uit hun bed gehaald. Daarna mochten ze nog drie nachten lang acht uur in bed blijven om te herstellen.
Op de dagen waarop de deelnemers maar vijf uur in bed hadden mogen doorbrengen, kreeg een deel van de proefpersonen twee keer per dag 200 milligram cafeïne toegediend. De anderen kregen een placebo.
Nadat de deelnemers drie nachten maar vijf uur geslapen hadden, bleek de cafeïne geen positief effect meer te hebben op hun alertheid.
Ook verminderde na verloop van tijd het effect van cafeïne op de gemoedstoestand. De cafeïnegebruikers waren de eerste dagen nog gelukkiger dan de placebogroep, maar de laatste dagen met weinig slaap waren ze juist geïrriteerder.
Testen
Deze conlusies werden getrokken nadat onderzoekers de proefpersonen een serie (cognitieve) testen lieten uitvoeren. Hun alertheid, slaperigheid, humeur en vermogen om wakker te blijven werd regelmatig gemeten
Tijdens de eerste twee korte nachten bleken de proefpersonen die cafeïne kregen nog wel een stuk beter te scoren een test waarbij de alertheid wordt gemeten, dan de placebogroep.
“Het verraste ons vooral dat de prestatiebevorderende effecten van tweemaal daags een dosis cafeïne na drie nachten slaaprestrictie verloren gaan”, aldus hoofdonderzoeker Tracy Jill Doty.
Volgens Doty geeft het onderzoek inzicht in de effecten van cafeïne. “De resultaten zijn belangrijk omdat cafeïne veel gebruikt wordt als stimulant om verslechterende prestaties bij te weinig slaap tegen te gaan. De gegevens uit deze studie suggereren dat dezelfde dosis cafeïne na meerdere dagen slaaprestrictie niet meer effectief is.”