Daarentegen zorgen termen als “suikervrij“ juist voor een tegengesteld effect, ondanks dat het gerecht precies op dezelfde manier bereid is als de groenten met de “verleidelijke” namen. Een voorbeeld: “groene boontjes geglazuurd met een citroendressing” had een positiever effect dan “groene boontjes met een suikervrije citroendressing”.
Voor het onderzoek, gepubliceerd in JAMA Internal Medicine, werd de kantine van een universiteit gebruikt. Daar werden 46 dagen lang gemiddeld 607 maaltijden per dag geserveerd aan studenten en medewerkers.
Elke dag werd een groentegerecht willekeurig toebedeeld in een van de vier labels, waaronder de “verleidelijke” naam, een “basis” naam (enkel de naam van de groente) en de “gezonde” naam. Er werd hierbij niets speciaals gedaan met de bereidingswijze.
Dagelijks werd bijgehouden hoe vaak dit gerecht werd besteld en ook hoeveel gram de kantinebezoekers van de groente op hun bord schepten.
Liever verleidelijk
Daaruit bleek dat de “verleidelijke” groente 25 procent vaker werd gekozen dan wanneer het gerecht de basisnaam kreeg toebedeeld. Er werd zelfs een verschil van 41 procent aangetroffen ten opzichte van de naam waarin iets werd gezegd over het gezondheidsgehalte van de groente.
Wat betreft de hoeveelheid van de groente die werd opgeschept, werd er ook een opmerkelijk verschil opgemerkt. De “sexy” groente werd 23 procent meer gegeten dan het gerecht dat een “basisnaam” kreeg.