Tina Fey nieuw gezicht van Garnier

Foto:  Wenn

Dat meldt Women’s Wear Daily.

Fey was sinds 2011 al ambassadeur van de haarverf van het merk, maar zal nu ook te zien zijn in advertenties en televisiespotjes voor de Ultra Lift huidcrèmes van Garnier. 

“We hebben veel succes gehad met de campagnes met Tina Fey”, zo zegt David Greenberg, de directeur van het merk. “Ze is mooi, benaderbaar en heeft een prachtige persoonlijkheid. Dat spreekt onze klanten aan. We zijn dan ook blij dat voor ons blijft werken.”

Jurk Kate Middleton binnen acht minuten uitverkocht

Foto:  AFP

Dat meldt de Daily Mail.

De 31-jarige hertogin brengt samen met haar man, prins William, een bezoek aan Australië en Nieuw Zeeland. Op haar tweede dag in Australië droeg ze een japon met een print in blauw en wit, uit de nieuwe zomercollectie van ontwerpster Diane von Fürstenberg. De hertogin combineerde de jurk met blauwe schoenen en een kleine tas.

Zodra er foto’s van de hertogin in haar japon op internet verschenen waren, ontstond er een stormloop op de jurk, die wordt verkocht voor 354 euro. Binnen acht minuten was de jurk uitverkocht. 


Invloed


De hertogin, die vaak kleding van ontwerpers combineert met meer betaalbare stukken, heeft een enorme invloed op de mode in Groot-Brittannië. De kleding waarin ze wordt gezien wordt door Britse vrouwen vaak massaal aangeschaft.  Zo was ook een gestreept shirt dat ze droeg in Auckland snel uitverkocht. 

De Britse pers doet zeer uitgebreid verslag van het bezoek van Middleton en William. Iedere stap, uitspraak en jurk wordt tot in de details beschreven in de diverse kranten.

‘Vrouwen worden misselijk van porno’

Foto:  Thinkstock

Vrouwen die niet opgewonden zijn en toch naar porno kijken, krijgen van hun hersenen een seintje dat er iets niet klopt.

Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Groningen naar de reactie van vrouwen die porno kijken, wanneer ze niet opgewonden zijn. De deelneemsters kregen daarvoor in een laboratorium harde pornografische afbeeldingen te zien.

Vrouwen reageren volgens onderzoekster Charmaine Borg heftig op de afbeeldingen, omdat het lichaam van de vrouw heel gevoelig is. “Het gaat meteen in de verdediging”, zo vertelt Borg aan WTF.nl.

“Het is net als wanneer je vies eten ziet. De emotie die opgeroepen wordt door bijvoorbeeld de geur, zorgt ervoor dat je het niet wilt opeten.”


Context


Als mannen porno kijken terwijl ze niet opgewonden zijn, reageren ze heel anders. Uit een Amerikaans onderzoek blijkt dat mannen heel snel opgewonden raken door visuele prikkels.

Vrouwen houden meer van spannende erotische verhalen. “Vrouwen hebben veel meer context nodig om opgewonden te worden”, voegt Borg hier aan toe.

Snel afvallen met maaltijdvervangers

Er zijn heel wat manieren om gewicht te verliezen, al dan niet tijdelijk. De ene manier is heel bewerkelijk, de andere tamelijk ingewikkeld. Maar soms wil je gewoon snel een paar kilo kwijt, bijvoorbeeld om naar een feest die mooie jurk weer aan te kunnen. Dan zijn maaltijdvervangers een prima oplossing. Deze caloriearme producten gebruik je in plaats van een gewone maaltijd. Ze zijn er in zoete en hartige varianten en komen in verschillende vormen: shakes, soepen, repen, snacks en maaltijden.

Iets langzamer is beter

Het grote voordeel van maaltijdvervangers is dat de porties een exact aantal calorieën bevatten. Zo weet je precies hoeveel energie je binnenkrijgt. Bovendien zijn ze verrijkt met vitamines, mineralen en spoorelementen, zodat je geen tekort krijgt aan deze voedingsstoffen. Je kunt gedurende een week of langer één of twee maaltijden per dag vervangen. Ook kun je ervoor kiezen een ‘maaltijdvervangkuur’ te doen: je eet een week lang uitsluitend maaltijdvervangers. Je krijgt dan zo’n 500 tot 800 kcal per dag binnen. Dat laatste heeft het nadeel van alle crashdiëten: als je weer gewoon gaat eten, komt het verloren gewicht snel terug. Verstandiger is om wat langzamer naar je slanke lijn toe te werken: vervang één maaltijd per dag tot je op het juiste gewicht bent.

Geen verleidingen

Het fijne van maaltijdvervangers is dat de porties zijn afgemeten en je ze snel kunt bereiden. Bovendien geven ze een duidelijke structuur aan je eetpatroon. Het blijkt dat mensen die maaltijdvervangers nemen, zich in de regel prima aan hun goede voornemens houden en niet ‘smokkelen’. Dat is met het eten van gewone maaltijden veel moeilijker: je neemt al snel een lepel rijst of een boterham meer dan je je had voorgenomen. De lekkernijen staan nu eenmaal voor je neus, en dat is met maaltijdvervangers niet zo. Maaltijdvervangers zijn ook handig als je het te druk hebt om te koken. Je hoeft dan niet een calorierijke snack of een afhaalmaaltijd te eten om toch je maag te vullen.  

En nu: op gewicht blíjven

Een nadeel is dat je met maaltijdvervangers niets verandert aan je eet- of leefstijl, die ervoor zorgde dat je te zwaar werd. Daarom: ben je wat kilo’s kwijtgeraakt dankzij caloriearme repen en shakes, neem dan je leefstijl eens goed onder de loep. Zou je meer moeten gaan bewegen of juist minder moeten gaan snoepen om je nieuwe gewicht te behouden?

De effectiviteit van een dieet is van veel factoren afhankelijk. Snel veel gewicht verliezen is nooit verstandig, vermijd daarom de zogenaamde crashdiëten. Wie weer vervalt in zijn of haar oude voedingspatroon, krijgt de verloren kilo’s er snel weer bij. Mensen met ernstig overgewicht (bmi > 30) kunnen beter een diëtist raadplegen voor een dieet op maat, dan zelfstandig een dieet volgen.

Pas op: van veel denkwerk word je dik

Bij overgewicht zijn er steevast twee hoofdverdachten: een te grote energieopname door te veel eten en een te laag energieverbruik door te weinig beweging. Maar er zijn nog andere spelers in het veld. Zo is gebleken dat stevig denkwerk van invloed is op onze energiehuishouding.

Hersenen draaien op suiker

Onze spieren draaien bij intensief bewegen bijna volledig op vet. Maar de hersenen doen tijdens hun dagelijkse bezigheden uitsluitend een beroep op bloedsuiker (glucose). Die suikerhonger van de hersenen stuit op belangrijke beperkingen. De suikervoorraad bedraagt bij de gemiddelde mens ongeveer 400 gram en bevat slechts een 1600 kcal. Daar kom je normaal gesproken vlot de dag mee door, maar bij hevig denkwerk ben je sneller door de voorraad heen. Dan schakelt de hersenactiviteit naar een lager niveau.  

Meer hersenwerk: meer eten

Volgens de Canadese onderzoekers Angelo Tremblay en Jean-PhVerstand op nul want denken maakt dikilippe Chaput speelt die suikerafhankelijkheid van de hersenen mede een rol bij de wereldwijde toename van overgewicht. Toegegeven, mentaal werk heeft slechts een heel klein effect op het totale energieverbruik van het lichaam: ongeveer 4 kcal per uur meer dan in rust. Maar een periode van intens hersenwerk leidt tot een meetbare daling van de suikerspiegel in het bloed. Die dalende suikerspiegel voel je ook. Je bent lomer en trager. Het lichaam heeft behoefte aan aanvoer van extra suiker, aan voedsel dus.

Onderzoekers stelden al eerder vast dat mensen in tijden van grote mentale stress meer eten, maar ze waren niet dieper ingegaan op de mogelijke gevolgen voor het gewicht. Tremblay en Chaput deden dat wel. Ze onderwierpen proefpersonen aan tests met een verschillende mentale belasting en controleerden daarna hun energieopname. Toen bleek dat de proefpersonen bij zware mentale taken systematisch meer aten dan bij geen of licht hersenwerk. Het verschil bedroeg ongeveer 230 kcal.

Sluipende gewichtstoename

Veel is dat niet, maar daar knelt nu juist de schoen. Volgens Tremblay en Chaput geeft de computer meer mentale belasting en vraagt de groeiende complexiteit van de moderne maatschappij om een constante mentale alertheid. Onze hersenen draaien meer dan vroeger op hoge toeren en hun suikerhonger zet ons voortdurend aan om wat te eten, zelfs iets meer dan we verbruiken met al dat denkwerk. En die dagelijkse opstapeling van kleine extra hoeveelheden zorgt voor gewichtstoename. Stel dat je in de loop van het jaar gedurende 100 dagen door een grote mentale belasting telkens 230 kcal te veel eet, dan zul je aan het eind van dat jaar bijna 2,5 kilogram meer wegen.
 

Verslaafd aan lekker

Voedsel is in feite niets meer en niets minder dan een bron van bouwstenen voor de lichaamscellen en een leverancier van energie. Zonder voedsel gaan we dood. Maar wij associëren het woord ‘eten’ met ‘lekker’. ‘Lekker’ was miljoenen jaren geleden een onbekende factor als het om eten ging. Maar gedurende de evolutie van de mens veranderde dat.

Eten wás niet fijn

Voedsel was natuurlijk altijd al belangrijk: het levert de energie om het lichaam in stand te houden en om te denken en bewegen. Maar in het verre, verre verleden was voedsel schaars: de mens moest er toen nog dagenlang op jagen of naar zoeken en dat kostte veel energie en tijd. Als het voedsel dan uiteindelijk werd gevonden, moest het ook nog in de mond worden genomen en worden doorgeslikt. Dat was niet altijd een pretje: want lekker koken kon de oermens nog niet. Om al die hindernissen te overbruggen, verzon de evolutie een truc. In het brein werd een centrum ingebouwd dat een gevoel van genot verschaft als het door de juiste moleculen wordt geprikkeld. Die moleculen komen uit voedsel (en tegenwoordig ook uit drugs en alcohol). Dat genotsgevoel gaf de oermens dus een beloning voor eten: hij voedde het lichaam en kreeg als cadeautje een bevredigd gevoel.

Funest mechanisme

Vandaag de dag hoeven we niet meer dagenlang te jagen voor een stukje vlees, urenlang te vissen of te zoeken naar een vruchtje. Het genotscentrum kan daarom makkelijk worden afgeschaft, want ook zonder dit mechanisme zullen we wel eten om in leven te blijven. Sterker nog, dan zouden we uitsluitend eten om het lichaam in stand te houden. Maar helaas, in de evolutie verdwijnt een mechanisme niet van de een op de andere dag, dat duurt tienduizenden jaren of het gebeurt helemaal niet. Ons systeem blijft dus voorlopig nog zoeken naar prikkels voor genot. Gevolg: we eten graag en we eten te veel. We stoppen niet met eten, zelfs niet als we al te veel bouwstenen en energie hebben opgenomen.

Verslaafd aan lekker

We willen steeds meer genot, de biologische functie voorbij. En dan bereiden we ons voedsel ook nog eens op een manier die maakt dat de genotsprikkel sterker wordt. ‘Lekker’ noemen we dat. We bedachten in de loop der tijd bereidingswijzen die niets met het voeden op zich te maken hadden, maar alleen met het extra prikkelen van het genotscentrum.

Tegenwoordig doet bijna iedereen eraan mee: we kijken naar tv-programma’s over koken, schaffen kookboeken van topchefs aan om ook zelf culinaire hoogtepunten op tafel te kunnen zetten. Koken gaat niet meer over voedselbereiding, maar over eten. Eten dat – net als drugs – genot verschaft. De overdaad aan eten en smaken is gevaarlijk: ze zorgt ervoor dat we te veel eten en ongezond zwaar worden. Dat we verslaafd raken aan voedsel. Voedsel zou helemaal niet lekker hoeven zijn, als het maar goed is voor de gezondheid. We moeten dus terug naar de basis, misschien wel door heel bewust ons genotscentrum te negeren.