Hoewel overgewicht niet per se leidt tot een vroegtijdig overlijden, hameren de onderzoekers op het belang van gezonde en gebalanceerde voeding.

Zo lopen mensen met overgewicht een veel groter risico op diabetes type 2. Dat geldt vooral voor vrouwen. De ziekte leidt onder meer tot een slechtere bloedcirculatie, infecties, problemen met de benen en een minder goed zicht.

In eerdere onderzoeken kwam wel naar voren dat dikke mensen gemiddeld iets jonger overlijden. Volgens de onderzoekers van het Erasmus MC is meer onderzoek nodig.

Stichting Reclame Code noemt de naleving van de reclamecode in algemene zin goed, ondanks dat meer bedrijven zich niet aan de reclamecode hielden. Naast de gebruikelijke televisie-, bioscoop-, sociale media en onlinereclame werden dit keer ook voor het eerst vlogs en apps gemeten. Daar werden geen overtredingen waargenomen.

Vooral via internet kwamen kinderen in aanraking met reclame voor voedingsmiddelen. Op zeven van de 23 onderzochte kindersites, zoals spelletjeswebsites en websites van kindermedia, stond reclame voor voedingsmiddelen. Op bedrijfs- en merkenwebsites werden dertien bedrijven gevonden die zich niet hielden aan de reclamecode. Een groot deel van de bedrijven heeft na melding door de FNLI actie ondernomen.

Opvallend is dat er meer reclame werd gemaakt voor producten die niet direct als kinderproducten zouden worden bestempeld, zoals kruidenmixen, rookworst, saus en frituurvet. FNLI wil meer in gaan zetten op bewustwording bij supermarkten, horeca en media-inkoopbureaus.

De bedrijfsresultaten vielen de afgelopen periode “iets lager” uit dan in dezelfde periode vorig jaar, aldus SnowWorld. Toch verwacht de skihal nog dat de nettowinst in het boekjaar 2015-2016 hoger uitvalt dan vorig jaar.

In de studie van het AMC werden ongeveer vijftig kinderen en vijftig volwassen onderzocht. De helft van de kinderen (10 tot 12 jaar) en de helft van de volwassenen (23-40 jaar) kregen een placebo, de andere helft Ritalin.

Alle proefpersonen hadden ADHD en hadden voor die aandoening nog geen medicijnen gebruikt.

“We hebben de proefpersonen vier maanden medicijnen gegeven”, aldus Reneman. “Ze kregen allemaal een MRI-hersenscan bij aanvang van de kuur, en een week na het stoppen daarvan, om zo de reactie van het dopaminesysteem te bestuderen. Het lichaam breekt Ritalin binnen een dag af, dus als we na een week verschil vinden, dan duidt dat op een langdurige verandering.”

Uit de studie blijkt dat het medicijn in beide groepen zijn werk doet. De hersenen van kinderen, die nog in ontwikkeling zijn, reageren anders dan die van volwassenen.

“De doorbloeding in de hersenen in reactie op Ritalin, één week na het stoppen met de medicatie, was verhoogd; we vonden een verhoogde activiteit van het dopaminesysteem. Bij de volwassenen zagen we geen verschil in de placebo en de groep die het echte medicijn kregen, noch in de groep kinderen die een placebopil kregen”, zegt Reneman.

De onderzoeker stelt dat het een indirecte meting betrof, het aantal onderzochte personen klein is en dat de periode van vier maanden behandeling kort is. Veel patiënten krijgen jarenlang Ritalin. De studie wordt daarom voortgezet.

Reneman vindt niet dat artsen moeten stoppen met het voorschrijven aan kinderen.

“Het gebruik bij kinderen moet goed worden afgewogen tot er meer bekend is over de consequenties op de lange termijn van het voorschrijven van Ritalin op jonge (kinder)leeftijd. Het middel zou alleen moeten worden voorgeschreven aan kinderen die daadwerkelijk ADHD hebben en hiervan aanzienlijke hinder ondervinden.”

Volgens onderzoeksleider Kirstin Mitchell wijst het onderzoek erop dat seksuele problemen niet alleen van toepassing zijn op mensen op leeftijd.

“Als we het seksuele welzijn van de Britse bevolking willen verbeteren, moeten we mensen bereiken op het moment dat zij seksueel actief worden”, aldus Mitchell. “Anders kan het gebrek aan kennis of angst of schaamte voor het onderwerp resulteren in een levenslang ongenoegen rondom seks en kan dat afbreuk doen aan seksueel plezier en relaties.”

Jongeren lijken niet snel geneigd te zijn om professionele hulp te zoeken rondom seksuele problemen. Slechts 4 procent van de mannelijke en 8 procent van de vrouwelijke respondenten zou een beroep doen op bijvoorbeeld een psychiater of seksuele gezondheidsexpert.

Voor een studie van de National Survey of Sexual Attitudes werden 1.875 seksueel actieve Britse mannen en vrouwen ondervraagd tussen de leeftijd van 16 en 21 jaar.

Binnen het onderzoek wordt gesproken van een probleem wanneer de respondenten ergens last van ondervonden voor ten minste drie maanden.