Voor veel chocoladeliefhebbers is het een herkenbare situatie: je kijkt uit naar een lekker stukje chocolade, maar zodra je deze uit zijn verpakking haalt, zie je een witte waas. Het lijkt wel een schimmel. Gelukkig is dat het absoluut niet.
Vet- of suikerrijp
De witte uitslag of spikkeltjes op chocolade wordt door ingewijden ook wel ‘bloom’ genoemd. Wanneer chocolade te warm wordt, smelt de in de chocolade verwerkte cacaoboter. Als op een later moment de chocolade weer afkoelt, stolt en kristalliseert de cacaoboter. De vetkristallen vormen een grijswitte waas aan het oppervlak van de chocolade. Dit noemt men vetrijp of vetbloom.
De witte uitslag kan echter ook suikerrijp of suikerbloom zijn. Als je chocolade bij een te hoge vochtigheid of sterk schommelende temperaturen bewaart, condenseert er water aan het oppervlak van de chocolade. Suiker uit de chocolade lost in dit water op, waardoor er suikerkristallen ontstaan. Bij het verdampen van vocht blijven deze kristallen achter op het oppervlak.
Hoewel je chocolade met suiker- of vetrijp nog gewoon kunt eten, gaat het wel ten koste van de kwaliteit. De structuur van de chocolade verandert, waardoor de smaak achteruit gaat en de chocolade wat korrelig aan voelt. Het is dus belangrijk om chocolade op de juiste manier te bewaren.
Bewaaradvies
Het beste kun je chocolade ingepakt op een droge en donkere plaats bewaren. Voorkom temperatuurschommelingen en leg de chocolade zeker niet in de koelkast. Een kamertemperatuur tussen de 12 en 20 ° Celsius is prima. Verder kun je chocolade beter niet in de buurt van sterk geurende producten bewaren. Het neemt namelijk gemakkelijk geuren op.
Pure chocolade is ongeveer 1,5 tot 2 jaar houdbaar. Melk- en witte chocolade 1 tot 1,5 jaar. Je kunt chocolade nadat de houdbaarheidsdatum op de verpakking is verstreken vaak nog prima eten. De chocolade is dan niet bedorven, maar de kwaliteit wordt langzaam minder.
Heb jij een goede vraag? Stuur ons een mail.