Dat blijkt uit onderzoek van belangenorganisatie ANBO en Specsavers onder ruim 9.000 senioren.
Van de ondervraagde slechtzienden komt vijftien procent in gevaarlijke situaties terecht, van de slechthorenden achttien procent.
Slechtzienden geven in het onderzoek aan niet elke twee jaar een oogonderzoek te laten doen, omdat ze zich niet belemmerd voelen.
“Er worden daardoor voorkombare risico’s genomen,” aldus Liane den Haan, directeur-bestuurder van ANBO. “Deelnemers geven aan dat hierdoor gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Bijvoorbeeld ’s nachts in het verkeer of bij het oversteken, wanneer moet worden ingeschat hoe lang het duurt voordat een voertuig nadert. Ook het inschatten van hoogteverschillen in huis of van op- en afstapjes op straat, wordt als moeilijker ervaren bij slecht zicht.”
Slechthorend
Één op de vijf slechthorende senioren zegt dat er door de beperking wel eens gevaarlijke situaties ontstaan. “Zo horen zij verkeer niet altijd tijdig naderen en ontstaan er misverstanden in de communicatie. Als je een arts bijvoorbeeld verkeerd verstaat over medische zaken, kan dat risicovol zijn,” aldus Den Haan.
“Ik denk dat sommige mensen te laconiek omgaan met de achteruitgang van het gehoor. Dit kan verschillende redenen hebben, bijvoorbeeld omdat men er niet aan toe wil geven en dat men de geleidelijke achteruitgang zelf minder snel door heeft.”
Eenzaamheid
Meer dan de helft van de ondervraagde senioren zien het verminderde gehoor als een sociale beperking. Twintig procent geeft aan dat het slechthorend zijn tot meer eenzaamheid leidt. “Daarmee is de sociale impact van slecht horen sterker dan slecht zien: twee op de tien (19%) slechtziende senioren ervaart slecht zicht als sociale beperking.”
