Beste bezoeker,
Wij zien dat u een adblocker gebruikt waardoor u alleen advertenties ziet die door uw adblocker worden
goedgekeurd. Dit vinden wij jammer, want NU.nl is mede dankzij deze advertenties gratis toegankelijk.
Wilt u een uitzondering maken voor NU.nl, of meer lezen over hoe wij met advertenties omgaan?
Klik dan hier.
In 2013 deed de IGZ ook onderzoek. Sindsdien hebben ziekenhuizen zich vooral op het gebied van persoonlijke hygiëne verbeterd. Maar het schoonmaken en ontsmetten kan volgens de inspectie beter.
Het niet goed gebruiken van niet-steriele handschoenen kan in veel ziekenhuizen nog zorgen voor verspreiding van bacteriën.
Verder weten medewerkers niet goed genoeg hoe de isolatiekamers werken en zijn de isolatiekamers technisch ook niet altijd in orde.
Bij de opname van een patiënt moet het personeel beter bekijken of iemand een bacterie met zich meedraagt die niet goed te behandelen is met antibiotica. Dat doen ziekenhuizen nog steeds onvoldoende, zo stelt de inspectie.
In totaal moesten 22 ziekenhuizen verbetermaatregelen nemen.
Het American College of Sports Medicine en de Anthem Foundation vergeleken voor de negende keer de vijftig grootste stedelijke gebieden van de VS met elkaar, waar de American Fitness Index uitkwam.
De stad Washington gaat aan kop door het lage aantal mensen dat rookt in combinatie met omgevingsfactoren als toegang tot parken, recreatieve faciliteiten en wandelpaden.
Inwoners van de steden in de top drie lopen over het algemeen meer omdat ze meer openbaar vervoer gebruiken. Verder hebben ze minder gezondheidsproblemen gerelateerd aan hart- en vaatziekten en diabetes.
De steden die het slechts scoren op fitheid bevinden zich vooral in het zuiden en middenwesten van de VS. Indianapolis staat onderaan de lijst. Net daarboven staat Oklahoma City. Deze steden hebben vooral minder parken en buitenvoorzieningen.
Een andere factor die meespeelt in de mogelijkheden om ‘buiten’ te recreëren, is het klimaat. Dana Angelo White van de Quinnipiac University: “Denver heeft ontelbare mogelijkheden om te sporten, van skiën tot hardlopen en zwemmen, bij gunstige temperaturen voor grootste deel van het jaar. In bijvoorbeeld New Orleans, met zijn verstikkend warme en beklemmend vochtige zomers, zijn er beduidend minder kansen om naar buiten te gaan en te bewegen.”
Tot hun 65e levensjaar overlijden eeneiige tweelingen minder vaak onverwachts dan mensen die geen tweelingbroer- of zus hebben.
Door hun hechte band ervaren tweelingen waarschijnlijk meer sociale en emotionele steun, waardoor ze minder gezondheidsklachten ontwikkelen zo ontdekten Deense onderzoekers in het wetenschappelijk tijdschrift PLOS One.
De wetenschappers kwamen tot hun bevindingen door gegevens over sterfgevallen onder tweelingen in Denemarken te vergelijken met sterftecijfers van de Deense bevolking.
Uit het onderzoek blijkt dat eeneiige tweelingen vaker de pensioengerechtigde leeftijd behalen. Zo hebben vrouwen die deel uitmaken van een tweeling tien procent meer kans om op hun 65e nog in leven te zijn dan vrouwen zonder tweelingzus. Ook mannen profiteren van het hebben van een tweelingbroer; zij hebben minder last van chronische ziektes.
Hoofdonderzoeker David Sharrow vermoedt dat tweelingen langer gezond blijven door hun speciale relatie. Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat mensen die getrouwd zijn of veel vrienden hebben ook langer leven.
De verklaring daarvoor zoeken wetenschappers in sociale factoren. Mensen met veel en sterke sociale contacten krijgen meer steun uit hun omgeving en zorgen mogelijk beter voor zichzelf. Daardoor zouden ze minder vaak ziek worden.
Uit de Deense studie blijkt dat eeneiige tweelingen over het algemeen meer profiteren van dit effect dan twee-eiige tweelingen.
Ook dat is volgens Sharrow te verklaren aan de hand van de bijzondere relatie tussen deze broers of zussen. “Er is bewijs dat eeneiige tweelingen een hechtere band hebben dan twee-eiige tweelingen”, verklaart hij op nieuwssite New Scientist.
Na de pensioenleeftijd verdwijnt het beschermende effect van de ‘tweelingband’. Tweelingen hebben dan evenveel kans om te sterven als anderen.
Volgens de wetenschappers is dat logisch. Mensen overlijden in deze levensfase vooral aan ziektes die genetisch zijn bepaald. Op dit soort ziektes hebben tweelingen net zo veel kans als anderen.
De Amerikaanse alcoholindustrie doet aan zelfcensuur en zorgt er zelf voor dat promotie voor alcohol zo min mogelijk zichtbaar is voor kinderen.
Zo mogen reclames alleen worden uitgezonden rond programma’s met een voornamelijk volwassen publiek en zijn er rond scholen, speeltuinen en kerken zo min mogelijk reclames te zien voor alcoholmerken.
Via billboards op straat en in televisieprogramma’s zien Amerikaanse kinderen gemiddeld toch zo’n drie keer per dag een reclame voor alcohol.
Onderzoekers van de RAND Corporation volgden 589 kinderen in Los Angeles voor ruim tien maanden en ontdekten dat in uiterste gevallen kinderen zo’n dertien reclames per dag zagen.
De onderzoekers schrijven in Journal of Studies on Alcohol and Drugs dat de sluikreclames kunnen leiden tot alcoholgebruik op jonge leeftijd. Om die reden pleiten ze voor nog strengere advertentieregels voor de alcoholindustrie.
In het ene ziekenhuis krijgen oudere patiënten volgens deskundigen in Trouw veel eerder een genezende behandeling aangeboden dan in een ander ziekenhuis. De kans op een ingreep hangt sterk af van het ziekenhuis waar de ouderen bij in de buurt wonen.
De krant meldt dat in het ene ziekenhuis 10 procent van de 75-plussers met slokdarmkanker waarbij genezing nog mogelijk is, daadwerkelijk een behandeling krijgt aangeboden. In andere ziekenhuizen is dat bij 60 procent van de ouderen.
Ouderen hebben volgens de deskundigen meer te maken met “postcodegeneeskunde” dan anderen. “Deze grote verschillen wijzen erop dat er ook oudere patiënten zijn die een behandeling ten onrechte niet aangeboden krijgen”, aldus Valery Lemmens, hoofd onderzoek van het Integraal Kankercentrum Nederland.
Een test van de fitheid van de patiënt zou kunnen uitsluiten welke behandeling zij nodig hebben.
RTL Nieuws weet op basis van gegevens van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij tot bevordering der Tandheelkunde (KNMT) te melden dat de behandeltijd die tandartsen daarmee verliezen gemiddeld 1 uur en 25 minuten per week is.
Om het probleem aan te pakken, zoeken tandartsen naar creatieve manieren om hun patiënten te herinneren aan hun afspraak. 66 procent stuurt via de post een herinnering, 46 procent doet dat per mail. Daarnaast wordt ook steeds meer gebruik gemaakt van applicaties en social media.
Bij een vierde van de tandartsen blijft zeker vijf keer per week een patiënt weg.
Volgens het KNMT is het moeilijk te zeggen wat hiervan de reden is. “Het onderzoek dat wij doen is onder tandheelkundige praktijken en hun ervaringen. De kant van de patiënt komt in dit onderzoek niet voor”, vertelt woordvoerder Hans Scholten aan NU.nl.
Over de oorzaak wil hij niet te veel speculeren. “Het lijkt mij sterk dat het door angst komt. Het is bekend dat een aantal mensen bang zijn voor de tandarts, maar die maken überhaupt geen afspraak. Het komt vast voor dat mensen zich bedenken, maar of dat de kern van het probleem is durf ik zeker niet te beweren.”
Het aantal patiënten dat niet komt opdagen is volgens gegevens van het KNMT redelijk stabiel. “Het aantal minuten dat verloren is gegaan is wel iets gestegen. Dat was in 2010 70 minuten en in 2014 85 minuten”, aldus Scholten. “Maar of dat een trend is die doorzet is moeilijk te zeggen.”
Daarvoor waarschuwen artsen deze week in het tijdschrift Medisch Contact.
Zij pleiten ervoor dat artsen alleen nog maar hulpmiddelen gaan gebruiken die vrij zijn van deze stoffen. Het gaat bijvoorbeeld om de stoffen bisfenol A, dat wordt gebruikt bij de productie van plastic en ftalaten die worden gebruikt als weekmakers in plastic.
De artsen vinden dat de overheid meer maatregelen moet nemen tegen het gebruik van deze hormoonverstorende stoffen in ziekenhuizen. In hun studie verwijzen ze naar recent onderzoek van de Universiteit Utrecht, die mogelijk tachtig ziekten in verband brengt met de blootstelling aan deze stoffen.
Het gaat dan om ziekten als borst-, prostaat-, en zaadbalkanker. Ook obesitas, cryptorchisme, endometriose, astma en ADHD worden in verband gebracht met de hormoonverstorende stoffen.
Bewijs voor een oorzaak gevolg-verband met de ziekten ontbreekt echter nog, omdat mensen tijdens hun leven aan meer stoffen worden blootgesteld.
De kans dat muggen het gevreesde virus, dat onder meer kan leiden tot de hersenafwijking microcefalie, overbrengen op Europese slachtoffers varieert volgens de vestiging van de WHO in Kopenhagen van vrijwel nihil tot gemiddeld.
Twee derde van de Europese landen, met name de noordelijke, hebben weinig of niets te vrezen. Besmetting ligt wel op loer in gebieden waar de mug die zika en ook dengue overbrengt, relatief veel voorkomt. Dat is ten noordoosten van de Zwarte Zee en op Madeira. Op dat Portugese eiland brak bijna vier jaar geleden knokkelkoorts uit, de eerste bewezen infectie in Europa sinds de jaren ’20 van de vorige eeuw.
De WHO roept de bedreigde, zuidelijke landen op bijtijds maatregelen te nemen om het besmettingsgevaar te minimaliseren.
Wetenschappers van de Brigham and Women’s Hospital en Harvard Medical School komen tot deze conclusie, blijkt uit hun studie in The BMJ. Volgens de onderzoekers wordt het risico op een hoge bloeddruk lager als aardappelen vaker door niet-zetmeelhoudende groenten worden vervangen.
Voor het onderzoek volgden de Amerikaanse wetenschappers 187.000 mannen en vrouwen uit drie grote studies. Zowel het eetpatroon, op basis van vragenlijsten, als de bloeddruk waren van de deelnemers bekend.
Na correctie van verschillende factoren die met de bloeddruk samenhangen vonden de onderzoekers een verhoogd risico bij vrouwen die vier keer per week gebakken, gekookte of gestampte aardappelen aten. Dit effect zagen ze echter niet bij mannen.
Regelmatig patat eten zorgde bij zowel mannen als vrouwen voor een grotere kans op een verhoogde bloeddruk. Opvallend genoeg vonden de onderzoekers geen verband met de inname van aardappelchips.
De onderzoekers denken dat de hoge glykemische index van aardappelen – in vergelijking met andere groenten – een verklaring is voor het gevonden effect. Aardappelen kunnen voor een piek in de bloedsuikerspiegel zorgen. Aan de andere kant zijn ze zich ook bewust van de beperkingen van de studie: het gevonden verband laat geen oorzaak-gevolg zien.
In een editorial in hetzelfde tijdschrift stellen wetenschappers van de University of New South Wales echter dat het verstandiger is om naar algemene eetpatronen en de kans op ziekten te kijken, in plaats van te focussen op een specifiek product of ingrediënt.