Het Museo Atlántico ligt in zee, voor de kust van de plaats Las Coloradas, aan de zuidkant van het eiland. Duikers en snorkelaars kunnen het tegen betaling bezoeken, schrijft The Guardian.
De beelden, die 12 tot 14 meter onder water liggen, vormen een kunstmatig rif dat het leven onder water moet bevorderen.
Aan de totstandkoming is drie jaar gewerkt. De kunstenaar wil met zijn werk mensen bewust maken van het milieu en sociale veranderingen.
Artrose is een reumatische aandoening waarbij het kraakbeen in de gewrichten dunner en zachter wordt. Dat zorgt voor pijn en stijfheid. Voorheen werd gedacht dat slijtage de oorzaak is, maar het lijkt er steeds meer op dat ontstekingsprocessen bijdragen aan de ernst van artrose. Ook hoge cholesterolwaardes zouden meespelen en daarom onderzocht De Munter de rol van cholesterol bij artrose in muizen.
Het “slechte” LDL-cholesterol veroorzaakt, na verandering door een reactie met zuurstof (oxidatie), beschadigingen aan de bloedvatwand. Hierdoor ontstaan hart- en vaatziekten. In de gewrichten kan LDL-cholesterol op een vergelijkbare manier tot schade leiden. De Munter injecteerde LDL of geoxideerd LDL in de gewrichten van muizen. Voornamelijk geoxideerd LDL bleek te zorgen voor verschijnselen van artrose, en niet LDL.
De Munter bekeek muizen die een cholesterolrijk dieet kregen en muizen die van nature hoge cholesterolwaardes hebben. Beide ontwikkelden extra botvorming in het door artrose aangedane gewricht. Bepaalde afweercellen, macrofagen, bleken verantwoordelijk voor de extra aangroei van bot. Andere cellen lijken onder invloed van geoxideerd LDL ontsteking en kraakbeenschade te veroorzaken.
Het onderzoek van De Munter biedt mogelijk aanknopingspunten voor de behandeling van artrose, dat niet te genezen is. “We hebben sterke aanwijzingen dat het in de mens op eenzelfde manier werkt, omdat er in mensen een relatie lijkt te bestaan tussen artrose en hoge cholesterolwaardes.”
Vervolgonderzoek richt zich op de manier waarop macrofagen of andere cellen geoxideerd LDL opnemen. “Als we precies weten welke receptoren de cellen daarvoor gebruiken, kunnen we misschien lokaal de opname van geoxideerd LDL remmen. Daarmee beperk je schade in het gewricht.”
Daardoor blijven ze met hun psychische problemen zitten, schrijft Trouw.
De ggz beoordeelt 2 procent van de patiënten als “zwakbegaafd of licht verstandelijk gehandicapt”. In werkelijkheid melden zich zes tot acht keer zoveel zwakbegaafden bij ggz-behandelaren, blijkt uit onderzoek van psychiater Jannelien Wieland.
Wieland screende ruim 250 volwassenen die zich meldden bij een reguliere ggz-instelling en ondervroeg 26 behandelaren. Slechts in de helft van de gevallen herkenden de behandelaren patiënten met een lager IQ.
“Wie deze groep behandelt, moet de communicatie aanpassen en de behandeling anders uitvoeren”, aldus Wieland. “Anders is er sprake van een mismatch tussen behandelaar en patiënt. De behandeling slaat niet aan omdat alles te snel gaat.”
De Nederlandse Vereniging van Psychiaters (NvVP) vindt niet dat patiënten met een lager IQ te snel worden afgeschoven. “De juiste expertise is niet altijd in voldoende mate voorhanden”, aldus beleidsmedewerker Janneke van Gog. “Dat kan een goede reden zijn om door te verwijzen naar gespecialiseerde afdelingen, waar patiënten beter op hun plaats zijn, alleen redden we het daarmee dus niet meer gezien de omvang van de problematiek.”
Dat blijkt uit onderzoek van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), schrijft de Volkskrant. GHB geeft geen kater en de problemen beginnen pas echt op het moment dat er ontwenningsverschijnselen optreden.
“Verslaafden vinden hun leven met GHB moeilijk, maar een leven zonder GHB vinden ze ondraaglijk”, zegt Harmen Beurmanjer van de Radboud Universiteit, die het onderzoek uitvoerde.
Tienduizenden Nederlanders gebruiken op jaarbasis wel eens GHB. Een klein deel daarvan is verslaafd. Meer dan de helft van de verslaafden valt binnen drie maanden na het afkicken terug.
“GHB is een van de gevaarlijkste stoffen die we kennen als het gaat over verslaving en afhankelijkheid”, zegt Tibor Brunt van het Trimbos Instituut. “De onthoudingsverschijnselen zijn heel ernstig.” Als gebruikers stoppen met GHB, krijgen ze onder meer heftige angstaanvallen en hartklachten.
Bij een op de vijf drugsgerelateerde incidenten in ambulances speelt GHB een rol. “Bijna 45 procent van de GHB-verslaafden is ooit in comateuze toestand binnengebracht op de Spoedeisende Hulp”, aldus Beurmanjer. “En 20 procent van hen is eens of meermaals in coma op de intensive care beland.”